scandjvutmp12701

272 Zajęcia.

Chodzi głównie o wyrobienie w dziecku wrażliwości na kształty najpospolitsze, nie o terminologię geometryczną; może używać materjału, nie umiejąc go określić, jedynie rozróżnić, tak samo, jak to ma miejsce z barwami. Wychowawczyni, nazywając części kwadratu przy przeginaniu, jednocześnie pokazuje i sama wykonywa. Np. „Przeginam róg do rogu“ albo „bok do boku“, nie określając, co to jest „róg“ lub „bok“. Jedynie od dzieci starszych, w drugim roku, możemy wymagać, by umiały nazwać ważniejsze kształty, jako to: kwadrat, czworokąt, trójkąt, kółko. Odnaleźć te kształty w otoczeniu, pokazać ich części: boki, rogi, kąty i określić ważniejsze własności kwadratu: że ma 4 boki równe, oto wszystko, co do wiadomości matematycznych. Poza tern składanie papieru dostarczy dzieciom wielkiej obfitości kształtów estetycznych, jako też przedmiotów znanych z użytku.

Kilka kwadratów, przegiętych na pół i złączonych drucikiem, da dziecku albumik, do którego wklejać będzie obrazki i pieczątki.

Przy budowie domków z klocków czy z pudełek, przegięty na pół kwadrat zastąpi im dach domu.

Gdy przegnie kwadrat podług przekątni i zagnie trzy rogi do środka, otrzyma kopertę, czy też domek, do którego dorysuje okienka, drzwi i t. p.

We wszystkich dalszych pracach sposób przeginania będzie jeden i ten sam: przeginamy kwadrat na pół, potem podług przekątnej (przeciwległe rogi), rogi zaginamy do środka, otrzymamy kwadrat mniejszy. Gdy go odwrócimy, zaginamy w nim rogi do środka, otrzymamy kwadrat jeszcze mniejszy i to będzie forma zasadnicza, z której zrobimy łódki, pugilares, pudełko, czapkę, solniczkę, stół, krzesło i t. p.