page0044

34

znając żadnych odmian w swej istocie, czyli to ja jest dzieckiem lekkomyślnem, którego wyobraźnia przelatuje jak motyl po pierwszych życia kwiatach ; młodzieńcem, który widział otwarte przed sobą różne drogi i obrał tę, na której ustaliły się jego kroki; człowiekiem dojrzałym, który zaczyna poznawać czczość rzeczy ludzkich i wsłuchuje się w przyszłość; starcem, który każdego roku widzi zbliżający się kres; otóż to j a zawsze pozostaje niezmiennem. Mam świadomość mej identyczności, a jednak zewnętrznie zmieniam się co chwila; mam świadomość o ciągłej mojej osobowej tożsamości, wiem, że obecnie, jestem tą samą osobą, jaką byłem poprzednio; że w istocie mej osoby najmniejsza nie zaszła zmiana: podczas gdy fizyologicznie jest rzeczą pewną, że ciało moje ciągle ulega zmianie w swej substancyi. Osobowa więc tożsamość dowodzi, że oprócz ciała, jest w nas wyższy pierwiastek, nie ulegający substan-cyalnej przemianie,. nie jest więc mate-ry alny.

Materya przeobraża się ustawicznie; potok życia organicznego bezustannie odnawia swe fale tak, że po niejakim czasie, nie pozostaje ani jeden atom z tego, co dziś stanowi ciało ludzkie, inne zastąpiło je ciało. Człowiek nie zabiera do grobu ani jednego atomu, jaki nosił w sobie przy narodzeniu. Fizjologia może nawet oznaczyć w przybliżeniu czas trawienia s ę ciała i trwania takiej przemiany substancyi. Dr. Bock¹)

¹) Człowiek w stanie zdrowia i choroby.

http://rcin.org.pl