scandjvutmp1b201

425

nych religijnem uszanowaniem? dowody hańby ludzkiej. Sodoma i Gomora, wszystkie miasta Pentapolu w Palestynie pogrążyły się w obrzydliwym występku (1). Ojciec oddał własne córki, jeszcze dziewice, na rospustę publiczności, i polem tez same córki nagaba-ły go do kazirodztwa, gdy był pijany; z tego nieczystego źródła pochodzą dwa ludy. Ruben dopuszcza się kazirodztwa z Balą (2). Józef ledwo zdoła wyrwać się objęciom zony Putyfara, i za to doznaje jćj zemsty. Juda patryjarcha zaślubia Thamarę jednemu po drugim swym synom; lecz jeden z nich Onanijasz oszukuje prawa natury, a taź sama Thamar popełnia występek ze swym ojczymem Potrzeba było ludowi hebrajskiemu surowćj kary na występki zbe-stwiania się (3), na haniebne jego czyny, których się dopuszcza przed posągiem bożka Molocha (4), i na sodomiją. Musiano tam wydać rozkaz surowo wzbraniający kobietom wszeteczeństwa ze zwierzętami (5), i potępić tak pospolite występki kazirodzkie (6). Widzimy tam Izraelitów dopuszczających się wszeteczeństwa z córami Moabitów i Madyjanitów, które ich nauczają bezwstydnych tajemnic Beelfegora (7); Filistynowie zostają dotknięci hemoroidalnemi guzami (8); rozpustne zgorszenie Dawida z Betsabeą, kazirodzkie występki Amnona i Tamary; Absalon używa nałożnic swego ojca, który na starość, zagrzewa się przy młodćj Sunamitce Abisai; Salomon, pomimo swoję mądrość, tworzy liczny seraj siedmiuset żon i trzystu nałożnic ze wszystkich narodów i t. d. Za długo byłoby wyliczać wszystkie przykłady zepsucia, które podaje historyja ludu hebrajskiego: można sądzić o nich nie z pieśni nad pieśniami, ale z samego dobitnego obrazu w jakim je maluje prorok Ezechijel pod sławnemi figurami Oolla i Ooliba (9).

Znajome są także od najdawniejszych czasów obyczaje Arabów i Beduinów’, z ich poezyj i powieści. Jeżeli nie śmieli oni chełpić się

(1)    K.. rozdz. XIX.

(2)    Tamie, roi ci. XXXV. 22.

(3)    Exud. rozd. XXII. 19.

(4)    Lewityk, rozd. XVIII. 21.

(5)    Tamie.

(6)    Obact także Lewit. roz. XX i t. d.

(7) . K«. Sędz. rozd. XIX.

(8) ' I&. I. Król. rozd. V.

(t) Ezechijel, rozd. XXIII.

Virej, Hist. Nat. T. 11.

54