tpn 1 22487201

354

GEOGRAFIA FIZYCZNA ZIEM POLSKICH

szerzającymi się z północo-wschodu po epoce tundrów (modrzew polski, Gymnadenia eucullata, Carex aristata),

5) z elementami wschodnimi i południowo wschodnimi rozszerzającymi się podczas epoki stepowej:

(Stipa pennata, S. capillata, Avena desertorum, Carex huroilis, Cytisus nigricans, Prunus Chamaecerasus etc.),

6; z elementami zachodnimi, rozszerzającymi się w dobie klimatu zachodniego np.^-

jodła, buk, Myrica Gale, Lobelia Dortmanna, Erica Tetrabx, Ge-nista pilosa etc.

7) z elementami rozpowszechnionymi umyślnie (zboża, drzewa owocowe, warzywa) lub bezmyślnie (chwasty) przez człowieka.

Najstarsze zabytki roślinne, sięgające epoki trzeciorzędnej utrzymały się u nas na Wołyniu i Podolu, także w Pieninach, mamy ich bardzo wiele śród roślin grupy pierwszej, trzeciej, siódmej i ósmej, jedne z nich (grupa 1) rozszerzają się bujnie dalej, inne (grupa 7 i 8) giną zwolna na północy i zachodzie.

Objaśnienia kart zasiągów.

Tab. 1.

1.    Bluszcz (Hedera Helix). Wzdłuż zasiągu wschodniego pozostaje bluszcz płożą

cym się po ziemi, pędy czepiające się pni lub skał wysychają podczas mroźnych zim, brak tu skutkiem tego okazów kwitnących, rozmnażanie jedynie rostowe.

2.    Sosna (Pinus silvestris). Włączono do zasiągu bory naddnieprzańskie koło Mo-

szny. Są nadto placówki wyspowe, wchodzące poniżej nakreślonego zasiągu nad górnym Bohem.

3.    Cis (Taxus bacoata). Dziś bardzo wytępiony, linia łączy ostatnie, bardzo roz

rzucone zabytki.

4.    Jodła (Abiea pectinata). Poza linią znajduje się wysunięte ku północnemu

wschodowi stanowisko w Cisówce w puszczy białowieskiej. Między Roztoczem a Karpatami me znam stanowisk.

5.    Buk (Fagus silyatica). Między stopniem 52 a 54 linia zakreślona prosta, gdy

tymczasem dzisiejsze wschodnie stanowiska buka na tej szerokości leżą dalej na zachód, t worząc łuk między Radży nem a Olszynkiem.

6.    Świerk (Picea excelsa). Została zaznaczona wschodnia granica zasiągu gęstszego,

poniżej którego na Polesiu i Wołyniu rozrzucone sa placówki, niewiadomo o ile stare. Na Wołyniu galicyjskim dziko nie rośnie (Strzelecki).

7.    Grab (Carpinus Betulus)

8.    Dąb ^uercus pedunculata)

Tab. II.

1.    Modrzew (Lat ix) w odmianie polskiej nizinnej.

2.    Zieliua (Rhododendron flavum). Wyspa na Polesiu i wysepka pod Leżajskiem.