A HibUl. IM1U.1 .Vvu :u, r ), buui :uO
ISBN D4H1II ł-7. © l>. »N TOS >«}
12 3 OGNIWA ELEKTROCHEMICZNE ELEKTRODY REDOKS 371
2 jonów chlorkowych Cl . Oddaniu dwóch elektronów przez dwa atomy wodoru towarzyszy wzrost ich stopnia utlenienia od 0 do I. to jest lecznic o dwie jednostki Przyjęciu dwóch elektronów przez dwa atomy chloru odpowiada obniżenie ich stopnia utlenienia od 0 do -I. to jest łącznie o dwie jednostki:
Hj = 2Hł+2o-C1J + 2e = 2CI
Ponieważ produktem końcowym reakcji pomiędzy chlorem a wodorem jest chlorowodór, związek o charakterze kowalencyjnym, cały nasz pomyślany schemat musimy uzupełnić reakcją łączenia się jonów H4 i Cl w cząsteczkę HC1 (w reakcji tej nic zachodzi żadna zmiana stopnia utlenienia):
2H-+2C1 =2H'C|-‘
Suma tych trzech reakcji daje
H? + Cfi = 2H'a '
Reakcję utlenienia miedzi przez kwas azotowy można przedstawić w podobny sposób. Dogodniej jednak będzie napisać ją najpierw w postaci jonowej:
3Cu“ + XH* + 2NvOj - 3Cu1* + 2N*0 + 4H',0
Złożą się na nią następujące etapy:
3Cu° = 3Cu’* + 6c*
XH* + 2NvO, + 6e- = 2NnO + 4H;0
W poprzednim paragrafie stwierdzono, że. formalnie rzecz biorąc, możemy każdą reakcję redoks przedstawić jako sumę dwóch procesów, z których jeden związany jest z oddawaniem, drugi — z pobieraniem elektronów. W normalnych warunkach nic możemy jednak obserwować tych procesów oddzielnie, dostrzegamy tylko ich wspólny rezultat.
Jeżeli na przykład zmieszamy roztwór FeCIj i SnCh, następuje redukcja jonów Fe' do Fe2* i utlenienie Sn2* do Sn4*:
2Hj'* + Snł* = 2Fe:* + Sn*" (a)
Procesu przenoszenia elektronów od jonów Sn2* do jonów Fe’* bezpośrednio jednak w roztworze jonów Fe'* i Sn24 mc obserwujemy. Można natomiast obserwować niezależnie od siebie proces utleniania
tbi
Sn;* m Sn4* + 2c