GO Rozdział 3. Granica i ciągłość funkcji
Definicja 3.2. (Heine) Liczbę g nazywamy granicą funkcji f w punkcie x<), jeżeli dla każdego ciągu (x„) o wyrazach x„ G S, zbieżnego do x’o, ciąg (/(a:,,)) wartości funkcji jest zbieżny do g.
W tej definicji zamiast słowa „liczba" można wstawić „element g G R" i wtedy otrzymujemy zarówno definicję granicy właściwej funkcji f w punkcie (g G R), jak i definicję granicy niewłaściwej funkcji / w punkcie xo {g = — oo lub g — -foo).
Definicja 3.3. (Cauchy) Liczbę g nazywamy granicą funkcji f w punkcie jeżeli dla każdego £ > 0 istnieje takie 6 > 0. że dla każdego x spełniającego nierówność 0 < |x — x<j| < ó jest spełniona nierówność | f(x) — g\ < e, czyli lim f{x) = g <=> Vc>„ 3S>0 Vl€$ (0 < \x - x0| < fi => \f{x) - g\ < e).
X—Xo
Definicje 3.2 i 3.3 są równoważne.
PRZYKŁAD 1. Wykazać na podstawie definicji a) Heinego, l>) Cauchy łego,
że
lim
x—2
2x2 — 5x + 2
x — 2
= 3.
ROZWIĄZANIE.
Dziedziną funkcji f(x) = 2jest zbiór D = R\{2), zatem 2 jest punktem skupienia zbioru D.
a) Pokażemy, że dla każdego ciągu (x„), gdzie lim x„ = 2 i xn ^ 2 dla
n-*oo
każdego n G N, odpowiedni ciąg wartości funkcji (/(x„)) jest zbieżny do 3. Niech (x„) będzie dowolnym ciągiem spełniającym powyższe założenia. Tworzymy ciąg (/(x„)) o wyrazie ogólnym
2x2 — 5xw + 2 xn — 2
(2x„ - l)(xw - 2) xu - 2
— 2x„ 1.
Zatem
lim /(x„) = lim (2xfl - 1) = 2 • 2 - 1 = 3.
n—»oo n—oo
li) Pokażemy, że dla każdego £ > 0 istnieje takie fi > 0, że dla każdego x / sąsiedztwa punktu xq — 2 i spełniającego nierówność 0 < |® — 2| < <5 jest npelniona nierówność |/(.t) - 3| < c.
Zauważmy, że
I/(*) ~ 3|
2x1 - 5* + 2 x-2
- 3
{2x - 1 )(x — 2) x - 2
-3
|2a? - 1 - 3| = |2(ar - 2)| = 2 |ar - 2| < 2(5.
Przyjmując fi — %< otrzymujemy, że dla każdego x z sąsie< i un) tu (To 2 i spełniającego warunek 0 < \x - 2| < d> jest spełniona nierówno-..
| f(x) - 3| < £. Zatem
lim
x—2
2x1 - 5z + 2 x - 2
3.
Uwaga 3.1. Niech funkcja / będzie określona przynajmniej na sąsiedztwie S punktu ;ro.
Jeżeli istnieją ciągi (^x7^, spełniające warunki:
1) lim xn = xo, przy czym xu ^ Xo dla każdego n € N,
n—oo
2) lim x7l = xo, przy czym x”t / a?o dla każdego u (E N,
n—*cxj
3) lim / (®ń) / lim / (z",),
n-»oo \ / n—*oo \ /
lo granica lim f[x) (właściwa ani niewłaściwa) nie istnieje.
J —x0
PRZYKŁAD 2. Wykazać, że funkcja f(x) 1—r nic ma granicy w punkcie
3+e*
*0 = b.
ROZWIĄZANIE.
Zgodnie z Uwagą 3.1 wystarczy wskazać dwa ciągi faą,) ' (;Cł') zbie*ne do
0 i mające wyrazy różne od 0 dla każdego u € N takie, że odpowiadające im ciągi wartości (/ (^n)) > (/ (^ń)) me są zbieżne do tej samej granicy, Niech xn = J oraz x"x = — J dla u € N. Dla każdego n € N mamy a:,, / 0
1 x" / 0. Ponadto lim xn = 0 oraz lim x' = 0. Wtedy
n—♦ OO ti — nn
lim
n—oo
/ (*'„) = 0,
-2 lim -r — lim -—
n~*oo ą. tA/xn n-*oo 3 -f c”