g2 bmp

E. Andrzejewska-Gole, L. Świątek

E. Andrzejewska-Gole, L. Świątek

Głowa pchły psiej. Szczecinki:. Fr - na przodzie głowy, Oc - przed okiem, H - na tylnej i Sch -części środkowej głowy. Grzebyki: St_t - policzkowy, St₂ - pronotalny (wg 31).

’ Rozwój (ryc. 96, A-E).'Samica.pgnassaniu sie krwi składa na żywicielu (w sierści psa) lub jego legowisku jaja, jednorazowo w grupach pp 3-5 sztuk, w ęiągu życia oL_400 sztuk. Jajo ma kształt elipsoidalny, długość ok. 0,5 mm, barwą białawą. Po kilku dniach z jaja wylęga sią larwa kształtu robakowatego, która żywi sią substancjami organicznymi, m.in. kałem pcheł dor^^ych,zawierają-cym znaczną ilość niestrawionej krwi, a także resztkami roślinnymi (larwy mają narząd gąFówy typu gryzącego). Larwa linieje dwukrotnie, po czym ostatnie stadium wytwarzaTcokon i pTzekształ-ca sią w poczwarkę, z której po pewnym czasie wychodzi imago. Cały rozwój^&bywajp(r sią w sierści psa trwa ok. 3-ech tygodni, w temperaturze niższej - odpowiednio dłużej, nawet do kilku miesięcy. Krwią żywią się zarówno samce jak i samice. Wytrzymują głód nawet do 18 miesięcy.

Ryc. 96. Rozwój pchły: A - jajo, B, C i D - larwa widoczna odpowiednio od strony grzbietowej, bocznej i brzusznej pchły szczurzej; E - poczwarka pchły psiej; h - głowa, e - oko, an - czułek (wg 18).

Znaczenie medyczne. Larwy pchły psiej mogą być żywicielami pośrednimi niektórych tasiemców, jak Dipylidium caninum, Hymenolepis diminuta, przyczyniając sią do rpzpowszechnienia tych pasożytów wśród psów i gryzoni. Pchle psiej przypisywana jest również rola w przenoszeniu zarazków dżumy (patrz niżej).

Zwalczanie. Pchłę psią zwalcza sią środkami owadobójczymi bezpośrednio na psie oraz w jego legowisku.'

***

Preparat: samica lub samiec; preparat trwały.

Obserwacja. Pow. 75x. Na głowie pchły psiej, po jednej stronie (druga strona, jednakowo zbudowana, w preparacie jest niewidoczna) widać oko pojedyncze (ocellum) oraz umiejscowioną przed nim szczecinkę oczną, skierowaną ukośm<rw~dół; jej obecność oraz położenie względem oka stanowi cechę gatunkową pcheł. Druga szczecinka znajduje się w przedniej części głowy. Liczniej

103