g 6 bmp

E. Andrzejewska-Gole, L. Świątek

zwykle jest skierowana ku tyłowi ciała i przylega do jego brzusznej powierzchni, stąd w preparacie bywa słabo widoczna. •/- n&UtO

Tułów jest odgraniczony od .odwłoka ciemniejszą, nieco półkolistą bruzdą poprzeczną. Spośród trzech segmentów tułowia, w preparacie widać wyraźnie dwa: przedtułowie położone tuż za głową, rozszerzone i widoczne w preparacie w formie dwóch wypukłości wystających...po. bokach, oraz małe śródtułowie o kształcie trójkątnym. Z każdego segmentu tułowia wyrasta parą nóg, zbudowanych z krótkiego biodra, bardzo krótkiego prawie niewidocznego krątarza, .dość. szerokiego „uda, wydłużoneś®’ cienkiego golenią oraz 3-czlonowej. wąskiej stopy zakończonej dwoma pazurkami. Ze śródtułowia, od strony grzbietowej wyrasta para poduszkowatych, owalnych pokrywi^^^i^ będących zredukowanymi skrzydłami I pary-Skrzydeł II pary brak. Wspomniane pokrywywygtają z boków i przykrywają większą część zatułowia, które przez to jest niewidoczne. W odwłoku widać podział na osiem segmentów wyraźnie od siebie odgraniczonych,

Rysunek: odrysować ciało pluskwy z zaznaczeniem elementów jego budowy obserwowanych pod mikroskopem.

2. Rodzina: Reduviidae

Do rodziny Reduyiidae należą pluskwiaki z długą wąską głową i wystającymi oczami złożonymi; czułki 4-członowe, nogi długie, zakończone 3-członową stopą. Duża grupa pluskwiaków róż-noskrzydłych należąca do rodziny Reduviidae żywi się innymi owadami, które są szkodliwe, stąd zalicza się tę grupę do owadów pożytecznych. Stosunkowo niewiele przedstawicieli z tej rodziny żyje pasożytniczo żywiąc się krwią kręgowców. Do takich należy Triatoma infestans.

Gatunek: Triatoma infestans Klug

Występowanie. Pluskwiak ten występuje w krajach Ameryki Południowej i Środkowej, bytuje w siedzibach ludzkich oraz pomieszczeniach dla zwierząt domowych i dziko żyjących. Jest pasożytem czasowym ludzi i zwierząt wolno żyjących.

Budowa (ryc. 90). Owad o zabarwieniu ciemnym, długości ok. 3 cm, z małą głową opatrzoną długimi czułkami. Z tułowia wyrastają 2 pary skrzydeł.

Rozwój. Samica składa ok. 50 jaj. Z nich wylęgają się larwy, przekształcające się w nimfy, których jest 5 stadiów. Krew żywiciela piją wszystkie stadia rozwojowe nimfy w ilościach przekraczających 10-krotnie ciężar ich ciała.

Ryc. 90. Triatoma infestans, 1 - owad dorosły, 2 - jajo (wg 6).

Znaczenie w medycynie. Pasożyt ten żywi się krwią ludzką i zwierzęcą atakując porą nocną. Człowieka kłuje w miejscach odkrytych ciała jak szyja, twarz, ręce, nie wywołuje bólu ani reakcji skóry. U osób uczulonych ukłucia powodują odczyn alergiczny w postaci przemijającej pokrzywki.

T. infestans bywa żywicielem świdrowca Trypanosoma cruzi i może zarażać nim ludzi, przyczyniając się do rozpowszechnienia choroby Chagasa (patrz opis Trypanosoma cruzi) wywołanej tym pierwotniakiem. Udział w przenoszeniu T. cruzi ma szereg dalszych gatunków z rodzaju Triatoma, a także innych rodzajów występujących na określonych obszarach Ameryki Południowej i Środkowej. Owady te zarażają człowieka za pośrednictwem swego kału zanieczyszczonego pierwotniakiem, dostającego się do rany w skórze powstałej w czasie ukłucia.