_____E. Andrzejewska-Gole, L. Świątek_
Lęptopsylla seznis jest pospolitym pasożytem myszy domowej, szczurów i innych małych gryzoni. Kosmopolityczny, występuje również często w Polsce. CzłowieFąlttalcu^rgTZgdkro.;
Ąudowa. Wielkością zbliżona do poprzednio omówionych gatunków pchły, ^ąmigąje_stjnięco większa od samca (ryc. 98). Ponadto ciało Z,, segnis jest mocniej spłaszczone grzhietowo-brzusznie, o linii grzbietowej prostej .
Rpzigój - podobny do rozwoju omówionych wyżej trzech gatunków pchły.
opisanych zasadach mszczenia pcheł.
^aczeniemed^c^ie. Lęptopsylla segnis jest przenosicieiem pałeczek dżujny wśród zwierząt. Przypisuje się jej także rolę w przenoszeniu zarazków duru plamistego endemicznggo (Rickettsia typhi). W epidemiologii chorób zakaźnych.człowieka ten gatunek pchły ma mniejsze znaczenie. Ztyalcjęanie opiera się na ogólnych poprzednio Preparat: samica i samiec; preparat trwały.* *
Obserwacja. Pow. 75x. Na przędzie głowy rozpoznajemy kf&tkie, ciemno zabarwione chitv-nowę Jiąc^yki, lekko zakrzywione (ryc. 99). Oczu brak, CznłkL .w, 7agfębiemu. „głaszczki szczękowe, członowane przylegają do dolnej Jcrawędzi głowy- Eod czułkamL widać grzebyk (policzkowy) zbudowany z 4-ch, rzadziej 5-ciu ciemnych kolców; drugi grzebyk (pronotalny), złożony z kilkunastu-kolców nieco dłuższych występuje na tułowiu. Na ciele, zwłaszcza w części głowowej i na odwłoku oraz na biodrach
I-szej pary odnóży znajdują się dość liczne RyC. 99. Głowa Lęptopsylla segnis. Zauważ dwa haczyki szczecin]d skierowane do tyłu, rozmieszczone
chitynowe w pobliżu przedniego brzegu głowy ----t~:—— - -—, ■ . , ,
. ' * * 6 e> e> j przeważnie nieregularnie. Biodra pozostałych
8 dwóch pac odnóży, jak również krętarze i uda
wszystkich nóg są z rzadka opatrzone szczecinkami różnej długości. Natomiast na goleni, blisko jednego boku, widoczne są liczne, nieco grubsze szczecinki równej długości, ułożone w jeden szereg. Szczecinki różnej długości występują ponadto na wszystkich członach stopy; ta jest zakończona dwoma mocnymi pazurkami.
Rysunek: odrysować część głowową oraz tułów wraz z odnóżami samca lub samicy; objaśnić na rysunku elementy budowy, które są charakterystyczne dla tego gatunku pchły.
107