P8167724 BMP

630 Lalka — Opracowanie

two ukończenia gimnazjum w Lublinie, a w październiku rozpoczął studia na Wydziale Matematyczno-Fizycznym Szkoły Głównej w Warszawie. Marzył o twórczej pracy uczonego — matematyka lub przyrodnika. Tymczasem jednak borykał się z trudnościami materialnymi. Musiał zarobić na swoje utrzymanie, gdyż pomoc rodziny zawiodła. Kłopoty finansowe zmusiły Prusa do przerwanie studiów w 1869 r. Próbował jeszcze podjąć naukę w Instytucie Gospodarstwa Wiejskiego i Leśnictwa w Puławach, ale «e wrześniu 1870 r. wrócił do Warszawy.

Pracował jako robotnik. Podjął także próby działalności dziennikarskiej i odczytowej. Współpracował z czasopismami „Niwa”, „Opiekun Domowy”, „Mucha’ „Kurier Warszawski”. W 1872 r. na stałe związał się z dziennikarstwem. W „Niwie' próbował zamieszczać artykuły naukowe i te podpisywał: Aleksander Głowacki W „Opiekunie Domowym” zaczął drukować felietony pt. Listy ze starego obozu, które podpisywał: Bolesław Prus. Zawsze marzył o pracy naukowej, więc tylko poważne artykuły chciał podpisywać własnym nazwiskiem. Felietony traktowane jako „/rac* parobcza” zasługiwały, jego zdaniem, tylko na pseudonim. Nie przypuszczał, że w pamięci potomnych pozostanie na zawsze jako Bolesław Prus.

Stopniowo stabilizowała się sytuacja materialna pisarza: miał stałą pracę kasjera w banku, dorabiał pracując jako dziennikarz, mógł więc zrealizować swe plany małżeńskie. Ślub z Oktawią Trembińską odbył się 14 I 1875 r., a 23 III tegoż roku ukazała się w „Kurierze Warszawskim” pierwsza kronika tygodniowa. Odtąd rozpoczęła się długa działalność Prusa-felietonisty - kroniki do „Kuriera Warszawskiego' pisywał do 1887 r.

Współpracował też z czasopismami „Ateneum” i „Nowiny” (ostatnie z nich, niestety bez powodzenia, redagował). Równolegle z pracą dziennikarską rozwijała się działalność beletrystyczna. Początki nie zapowiadały późniejszych wielkich osiągnięć. Szkice warszawskie (1874), Powiastki cmentarne (1875), powieść Pałac i rudera (1875), Przeklęte szczęście i Dusze w niewoli (1876) to utwory słabe. Pisarz ujawnił swój talent dopiero w opowiadaniach i nowelach: Przygoda Stasia (1879), Powracająca fala (1880), Michałka (1880), Antek (1881), Nawrócony (1881). Zapowiedzią późniejszych osiągnięć jest niewątpliwie Anielka drukowana w 1880 r. w „Kurierze Warszawskim”. Potem wyszły kolejno takie arcydzieła nowelistyki polskiej jak: Kamizelka, On (1882), Milknące głosy (1883), Omyłka (1884), Na wakacjach (1885).

Mimo sukcesów literackich Prus nie porzucił dziennikarstwa: nadal współpracował z „Kurierem Warszawskim”, a także z „Tygodnikiem Ilustrowanym” i „Echem Muzycznym i Teatralnym”. W wymienionych wyżej czasopismach ukazywały się nie tylko kroniki, ale także utwory literackie, stanowiące trwały dorobek polskiej nowelistyki i powieści. W 1883 r. wydrukowane zostały Grzechy dzieciństwa, w 1885 r. Bajki oraz Placówka. W 1890 r. ukazało się wydanie książkowe Lalki, drukowanej w „Kurierze Codziennym” od 1887 r., a w 1888 r. nowela Z legend dawnego Egiptu, w 1890 r. Sen. Od 1890 r. w „Kurierze Codziennym” drukowane były Emancypantki (wydanie książkowe w 1894 r.), od 1895 r. Faraon (wydanie książkowe 1897 r.).

W 1887 r. zerwał współpracę z „Kurierem Warszawskim” i odtąd kroniki tygodniowe ukazywały się w „Kurierze Codziennym” (od 1901 r.).