640 Lalka — Opracowanie otwarcie z nim flirtuje, nie zwracając uwagi na Wokulskiego; Stanisław przestaje odwiedzać ukochaną, idzie do Izabeli dopiero za namową pani Wąsowskiej; tu spotyka go niespodzianka, Łęcka nie tylko wybacza jego wybuch i podejrzenia spowodowane jej zachowaniem wobec Molinariego, ale przyjmuje jego oświadczyny i oficjalnie staje się narzeczoną Wokulskiego.
10. Baronowa Krzeszowska godzi się z mężem. Umiera prezesowa Zasławska.
11. Łęccy wraz z Wokulskim i Starskim jadą do Krakowa, by odwiedzić krewną Izabeli, Hortensję. W trakcie podróży Stanisław jest świadkiem flirtu Izabeli ze Starskim, słyszy też rozmowę, z której wynika, że od dawna ze sobą romansują. Wysiada na stacji w Skierniewicach, dając Izabeli poznać, że słyszał rozmowę; próbige popełnić samobójstwo, ale ratuje go Wysocki, brat woźnicy, któremu Wokulski niegdyś pomógł.
12. Wokulski wraca do Warszawy, nie opuszcza swego mieszkania, popada w letarg, ze swojego stanu ducha zwierza się tylko Szumanowi, porzuca spółkę, otrzymuje wiadomość o śmierci męża Heleny Stawskiej, rozmyśla nad przyszłością, waha się pomiędzy działalnością dobroczynną a wyjazdem do Geista.
13. Po pewnym czasie Stanisław otrzymuje zaproszenie od pani Wąsowskiej, odbywają dziwną rozmowę, Wokulski zostaje przez nią zaproszony na wieś, deklaruje się jako mężczyzna gotowy zabiegać o względy Wąsowskiej. Wychodzi na ulicę niewiele rozumiejąc z tego, co zaszło.
14. Mimo zabiegów Wąsowskiej, aby pogodzić zwaśnioną parę, Wokulski jest zdecydowany już nigdy więcej nie spotkać się z Izabelą.
15. Wokulski odbywa ostatnią rozmowę z Rzeckim, w końcu znika.
16. Rzecki jest ciężko chory. Na temat Stanisława krążą różne wiadomości - wyjechał do Odessy i ma zamiar wybrać się w podróż dookoła świata; wyjechał do Paryża; w końcu przerażenie pana Ignacego budzi testament Wokulskiego, który ten sporządził przed wyjazdem do Moskwy, ostatecznie Rzecki otrzymuje list od Węgielka (Wokulski jemu także pomagał), z którego wynika, że Wokulski był w Zasławiu i że widziano go idącego w stronę ruin zamku. Słyszano potem potężny wybuch — okazało się, że ruiny zostały wysadzone, pod gruzami nie znaleziono jednak ciała; Węgielek postawił na tym miejscu krzyż z napisem „non omnis moriar”.
17. Umiera Rzecki, Izabela wstępuje do klasztoru.
Przebieg zdarzeń wątku głównego Prus skonstruował jak w dramacie. Rozdział I, w którym „w renomowanej jadłodajni” (str. 5) plotkują o Wokulskim i losach firmy „J. Mincel i S. Wokulski” pan Deklewski- fabrykant powozów Węgrowicz i ajent Szprot, stanowi swoistą ekspozycję, w której pisarz wprowadza czytelnika w powieściowe realia. Główny bohater pojawia się dopiero w rozdziale IV, ale niemal