Photo0037

444 11. Chłodnie statków transportowych

—    wykrywanie i usuwanie nieszczelności,

—    uzupełnianie instalacji czynnikiem chłodniczym,

—    odwadnianie,

—    czyszczenie filtrów,

—    odpowietrzanie,

—    odolejanie i uzupełnianie oleju.

Odszranianie parowników.

W urządzeniach chłodniczych, których proces odszraniania nie jest automatyczny, należy okresowo podgrzać parowniki w celu stopienia szronu gromadzącego się na rurach i lamelach. Szron, którego warstwa przekracza grubość 5 -r 8 mm, zmniejsza wymianę ciepła pomiędzy czynnikiem a środowiskiem chłodzonym w stopniu wpływającym ujemnie na skuteczność chłodzenia.

Sposoby odszraniania parowników rurowych. Zależnie od temperatury W komorze chłodzonej, wielkości urządzenia chłodniczego (ściślej wielkości parownika) oraz stopnia jego zautomatyzowania, parowniki rurowe odszrania się przez:

—    okresowe zatrzymywanie sprężarki,

—    podgrzanie grzejnikiem elektrycznym,

—    podgrzanie gorącą parą,

—    przełączenie parownika w „skraplacz”,

—    podgrzanie ciepłym glikolem.

Trzy pierwsze sposoby są stosowane w urządzeniach małej i średniej wydajności, zwykle całkowicie zautomatyzowanych. Opis automatycznych układów od-raszaniania podano w rozdziale 8.3.2.

Zasada odszraniania. Parowniki rurowe okrętowych urządzeń chłodniczych odszrania się powszechnie metodą przełączania parownika w „skraplacz” . Na czas potrzebny do stopienia lodu, odszraniany parownik spełnia zadanie skraplacza.

Obieg czynnika chłodniczego podczas odszraniania jest widoczny na rysunku 11.16. Po otwarciu zaworów 22 i 23 oraz zamknięciu zaworu 17 i 17', para czynnika chłodniczego dostaje się do odszranianego parownika (parownik B), powodując topnienie szronu osadzonego na rurach i lamelach. Skroplony czynnik, przez zawór zwrotny 13 i zawór elektromagnetyczny 10, dopływa do kolektora tłocznego 7, skąd jest rozprowadzony do parowników komór chłodzonych (parowniki .4).

Schemat instalacji odszraniania chłodnic powietrza gorącym glikolem podano na rysunku 11.15.

Przebieg odszraniania komór z wymuszoną cyrkulacją powietrza. Pomieszczenie parownika, który ma być odszraniany, należy na czas odszraniania odgrodzić od komory chłodniczej, zamykając drzwi lub pokrywy kanałów powietrza (4 i 5 na rys. 11.5). Jeśli konstrukcja instalacji tego wymaga, w pomieszczeniu parowników należy ustawić zawory zaporowe tak, by możliwy był przepływ par czynnika przez parownik. W przykładzie pokazanym na rysunku 11.6 zainstalowany zawór zwrotny 13 eliminuje wszelkie manipulacje zaworami bezpośrednio na wlocie i wylocie z parownika. W celu przyspieszenia procesu odszraniania można uruchomić wentylatory na małej prędkości obrotowej. Zalecenie to realizuje się tylko wówczas,