Photo0045

452 11. Chłodnie statków transportowych

nie. Zależnie od przyczyn, odchyłki tych parametrów — w stosunku do wartości zadanych — mogą być dodatnie lub ujemne.

Tematykę dotyczącą regulacji temperatury w komorach chłodzonych, w tym także w aspekcie niesprawności, podano w rozdziale 8.

Niewłaściwa wilgotność w komorze chłodzonej.

Zbyt duża wilgotność względna powietrza powoduje pleśnienie przewożonych lub magazynowanych produktów spożywczych. Mięso i wędliny chłodzone pokrywają się mazistą substancją w wyniku wzmożonego działania bakterii. Nadmierna wilgotność niszczy także izolacją zimnoochronną.

Przyczyną nadmiernej wilgotności może być:

—    przedostawanie się wilgoci wraz z powietrzem przez nieszczelne lub niedomknięte pokrywy kanałów wentylacyjnych lub nadmiernie częste otwieranie komór (chłodnie prowiantowe),

—    nadmiernie oszroniony parownik — pogorszenie procesu wymiany ciepła i masy (wilgoci) między komorą chłodzoną a parownikiem,

—    zbyt krótki okres pracy instalacji dla zachowania zadanej temperatury, spowodowany za niskim ciśnieniem ssania „przewymiarowanym” parownikiem, bardzo małymi stratami cieplnymi (bardzo niska temperatura zewnętrzna),

—    wadliwa cyrkulacja powietrza w komorze wskutek nadmiernego lub nieprawidłowego załadowania komory, wadliwej pracy wentylatora (odwrotny kierunek obrotu), nieprawidłowego ukierunkowania strugi powietrza itp.

Zbyt mała wilgotność względna powietrza powoduje nadmierne straty towaru i ładunku wskutek tzw. ususzki. Przyczyną zbyt małej wilgotności może być nadmierna różnica temperatury parowania i temperatury w komorze oraz długie okresy pracy urządzenia dla zachowania zadanej temperatury w komorze powodowane dużymi stratami cieplnymi komory.

11.6.2. Wybrane zagadnienia eksploatacyjne chłodni amoniakalnych

Obsługa bieżąca

Podane w rozdziale 11.6.1 ogólne wytyczne dotyczące obsługi chłodni freonowych odnoszą się także do chłodni amoniakalnych. Ze względu na pośredni, solankowy system chłodzenia, zakres obsługi chłodni amoniakalnych rozszerza się o czynności bieżącej i okresowej obsługi instalacji solankowej, a w szczególności o:

—    rozruch i obsługę bieżącą instalacji solankowej,

—    sprawdzanie gęstości solanki,

—    sporządzanie solanki,

—    napełnianie i uzupełnianie instalacji solanką.

Prawidłową pracę amoniakalnego urządzenia chłodniczego cechuje utrzymanie stałych temperatur i ciśnień amoniaku w obiegu, stałych poziomów cieczy w aparatach i zbiornikach, stałych temperatur solanki oraz stałych, żądanych temperatur środowiska chłodzonego. Szczegółowej oceny pracy amoniakalnego urządzenia chłodniczego dokonuje się na podstawie analizy parametrów podanych w rozdziale 11.6.1.