Teoria komunikowania masowego - Denis McQuail - iLibrary Reader
a
3
Limit wydruku: 10
Strona 61/575
&
Spis treści -Teoria komunikowania... o
masowych (42)
a 2.i. Od początku do mediów masowych (43)
a 2.2. Media drukowane -książka i bib Ho teka (44)
© □ 2.3. Media drukowane -gazeta (47)
a 2.4. Inne media drukowane (50)
a 2.5. Film jako medium masowe (50)
a 2.6. Radio i telewizja (53)
a 2.7. Muzyka
fonograficzna (55)
© □ 2.8. Rewolucja
komunikacyjna - media nowe wobec starych (57)
0 03 2.9. Zróżnicowanie mediów (59)
a 2.9.1. Wolność a kontrola (60)
3 2.9.2. Wymiary użycia i odbioru (62)
a Podsumowanie (64)
a Literatura uzupełniająca (64)
0 CZĘŚĆ H TEORIE (66)
© CJ Rozdział 3 Pojęcia i modele komunikowania masowego (66)
© □ Rozdział 4 Teoria mediów a teoria społeczna (92)
© □ Rozdział 5 Komunikowanie masowe a kultura (124)
© □ Rozdział 6 Nowe media -nowa teoria? (148)
© □ Rozdział 7 Normatywna społeczna teoria mediów (174)
0 CZĘŚĆ m STRUKTURY (200)
© □ Rozdział 8 Struktura i
produkt mediów - zasady i odpowiedzialność (200)
© (U Rozdział 9 Ekonomia i
Itelix iLibrary Reader
l> M<Quail. Ww mucurgo. Wanejw* 2007
ISBN ‘ł7X-KJ.OI-ISIJ3-M1 O by WN PWN 2007
2.9. Zróżnicowanie mediów 61
politycznej. W tym kontekście najważniejszym z nowych mediów jest Internet. Wolności od kontroli można domagać się na gruncie prawa do prywatności lub na podstawie faktu, że nie są to media rozpowszechniane masowo bez ograniczeń, lecz że adresowane są one do konkretnych użytkowników. Są to tak zwane „publiczne nośniki” (icommon carriers), których treść przekazu wymyka się właściwie kontroli. One także w coraz szerszym zakresie wykonują zadania komunikacyjne mediów o uznanej autonomii redakcyjnej. Kwestia pozostaje sporna z kilku powodów, między innymi ze względu na potrzebę regulacji podyktowaną racjami technicznymi oraz koniecznością zapobiegania monopolizacji władzy.
Różnice między mediami w zakresie kontroli Jmlitycznej (wolność oznacza niewielką skalę regulacji i skromny aparat nadzoru) zdają się układać wedle ogólnego wzorca. Oznacza to w praktyce, że im bliżej danemu medium do działania jako medium masowe, tym więcej uwagi poświęcają mu rządy, ponieważ ma ono większy wpływ na sprawowanie władzy. Ogólnie rzecz biorąc, działalność w sferze fikcji, fantastyki lub rozrywki prędzej ujdzie uwagi politycznej niż działalność, która dotyka bezpośrednio aktualnych, rzeczywistych zdarzeń i okoliczności.
W zasadzie wszystkie media komunikacji publicznej mają pewien potencjał radykalizmu, w tym sensie, że mogą oddziaływać wywrotowo na panujący system kontroli społecznej. Mogą one udzielać głosu nowym silom społecznym i stanowiskom krytycznym wobec zasad dostępu do istniejącego porządku, udostępniać zdominowanym lub pozbawionym złudzeń nowe formy organizacji i protestu. Jednak instytucjonalny rozwój mediów odnoszących sukcesy zwykle przynosił eliminację potencjału początkowego radykalizmu, częściowo jako efekt uboczny komercjalizacji, częściowo zaś dlatego, że władze obawiają się niepokojów społecznych (zob. Winston 1986). Według Jamesa R. Benigera (1986) logika rządząca nową technologią komunikacyjną zawsze prowadziła do wzrostu kontroli. Uogólnienie to można obecnie sprawdzić w odniesieniu do Internetu - wygląda na to, że się ono potwierdza.
Wymiar nonnatyumy kontroli działa na tych samych ogólnych zasadach, choć niekiedy z drobnymi różnicami w przypadku niektórych konkretnych mediów. Film na przykład, który w zasadzie wymknął się spod bezpośredniej kontroli politycznej, często podlega autocenzurze i monitoringowi treści ze względu na swój potencjalny wpływ moralny na młodsze i podatne na sugestię osoby (zwłaszcza gdy chodzi o przemoc. przestępczość czy seks). Szeroko stosowane ograniczenia nakładane na telewizję w sprawach kultury i moralności wyrosły z tych samych ukrytych założeń, a mianowicie że media, które są popularne i mają potencjalnie silny wpływ emocjonalny na wielu ludzi, powinny być nadzorowane „dla dobra interesu publicznego”.
Mimo to im łatwiej można uznać działalność polegającą na komunikowaniu albo za służącą celom edukacyjnym lub „poważnym", albo też, alternatywnie, za artystyczną i twórczą, tym większe są możliwości domagania się dalej idącej wolności od normatywnych ograniczeń. Powody takiego stanu rzeczy są złożone, faktem jest jednak, że „sztuka” i treści o większej powadze moralnej nic docierają na ogól do tak szerokich rzesz odbiorców i postrzegane są jako marginalne z punktu widzenia relacji władzy.
J Teoria komunikowan...