Teoria komunikowania masowego - Denis McQuail - iLibrary Reader
a
3
s3 &
Limit wydruku: 10
Spis treści -Teoria komunikowania... O
l> M<Quail. Ww mucurgo. Wanejw* 2007
ISDN 97H-KJ.OI-ISI J3-M, C by WN PWN 2007
£3 Literatura uzupełniająca (123)
15 CJ Rozdział 5 Komunikowanie masowe a kultura (124)
© CJ Rozdział 6 Nowe media -nowa teoria? (148)
© CJ Rozdział 7 Normatywna społeczna teoria mediów (174)
0 CZĘŚĆ m STRUKTURY (200)
© □ Rozdział 8 Struktura i
produkt mediów - zasady i odpowiedzialność (200)
© CJ Rozdział 9 Ekonomia i
zarządzanie mediami (226)
© CJ Rozdział 10 Globalne
komunikowanie masowe (252)
0 CZĘŚĆ IV ORGANIZACJE (278)
© CJ Rozdział 11 Organizacja mediów - naciski i wyzwania (278)
© CJ Rozdział 12 Tworzenie kultury mediów (308)
0 CZĘŚĆ V TREŚĆ (336)
© CJ Rozdział 13 Treść przekazu masowego - zagadnienia, koncepcje i metody analizy (336)
© CJ Rozdział 14 Gatunki i teksty (364)
0 CZĘŚĆ VI WIDOWNIA (390)
© CJ Rozdział 15 Widownia -teoria i tradycje badawcze (390)
© CJ Rozdział 16 Tworzenie się widowni i doświadczenie odbioru mediów (412)
0 CZĘŚĆ VH ODDZIAŁYWANIE (446)
© CJ Rozdział 17 Oddziaływanie mediów - procesy i modele (446)
© CJ Rozdział 18 Oddziaływania społeczno-kulturowe (468)
© □ Rozdział 19 Informacje,
Itelix iLibrary Reader
_5.5. Pleć kulturowa a media masowe 137
turalistycznych badań nad mediami, a dotyczącą politycznego znaczenia kultury popularnej (lub jego braku). Jej przyczyną jest w pewnym stopniu ogromna uwaga poświęcana popularnym gatunkom, jak opery mydlane lub Uilk shom, zorientowanym na widownię kobiecą. Stanowisko wcześniejszych badaczy w tej kwestii było jasne, zwłaszcza tam gdzie przekaz popularny (romans, bajki dla dzieci, magazyny kobiece) postrzegano jako nośnik stereotypowej, w głównej mierze patriarchalncj oraz konserwatywnej ideologii, ewentualnie jako wsparcie dla męskiej seksualności. Sytuacja w mediach uległa zmianie, więcej jest przekazu z kobietami i o kobietach, bez blokowania kobiecej seksualności (zob. McRobbie 1996). Zmieniły się także badania nad mediami, a to w wyniku „rehabilitacji” popularnych gatunków (zob. Radway 1984; Ang 1991).
Wciąż jednak istnieje pewne napięcie w związku z pytaniem, w jakim kierunku pójdzie feministyczna teoria i praktyka badawcza w zakresie celów politycznych całego ruchu. Nie wszyscy są przekonani o wadze przemian mediów i nowej teorii kultury popularnej. Na przykład van Zoonen kładzie nacisk na potrzebę rozróżnienia wiadomości i rozrywki. Jeśli chodzi o te pierwsze, jej zdaniem „całkowicie zasadnie można oczekiwać przyzwoitej, etycznej i mniej więcej adekwatnej reprezentacji polityki i polityków feministycznych w mediach informacyjnych" (1994: 152). Nic stosuje jednak tych samych kryteriów w odniesieniu do kultury' popularnej, która należy do królestwa „zbiorowych marzeń, fantazji i lęków'”. Zgadzając się w pewnym zakresie, Joke Hermes (1997: 86) wyraża bardziej pozytywny pogląd na potencjalną rolę kultury popularnej, proponując koncepcję „obywatelstwa kulturowego". Pisze ona:
Kamieniem węgielnym teorii sfery publicznej jest rozum (...) badania kultury popularnej (którym nadały kierunek postmodernizm i teoria feministyczna) twierdzą, że emocje i uczucia są równie ważne w naszym życiu codziennym. Jeśli można powiedzieć, że w demokracji chodzi o to. że wielu ludzi dyskutuje o tym, w jaki sposób osiągnąć jak najlepsze życic dla jak największej ich liczby, przywiązywanie tak szczególnej wagi do argumentów rozumowych w naszych ujęciach teoretycznych demokracji traci sens. Musimy przefórmułować problem obywatelstwa jako obywatelstwa kulturowego i zaakceptować fakt, żc ludzie żyjąc)’ w demokracji masowej kształtują swoje życie, wykorzystując wiele różnych logik.
W tym kontekście znajduje również zastosowanie pojęcie „demokracji wachlarzowej” van Zoonen (2004).
5.5. PŁEĆ KULTUROWA A MEDIA MASOWE
• Media zmarginalizowały kobiety w sferze publicznej.
• Media powielają stereotypy ról płciowych.
• Produkcja i przekaz medialny są uwarunkowane płciowo.
• Odbiór mediów jest uwarunkowany płciowo.
• Alternatywa kobieca proponuje alternatywne kryteria jakości.
• To, co osobiste, jest też polityczne.
S? Teoria komunikowan...