Przechwytywanie w trybie pełnoekranowym 07 20090256

Teoria komunikowania masowego - Denis McQuail - iLibrary Reader

m u?

s³ &

Limit wydruku: 10

| C3~|l Ife-^il

Strona 144/575 0 0 0 fy &

-Następna strona (Page Down)|

Spis treści -Teoria komunikowania... o

l> M<Quail. Ww mucurgo. Wjnawa 2007

ISDN **7S-K5-01 -1S153-M, C by W'N PWN 2007

a Literatura uzupełniająca (123)

0 CZĘŚĆ m STRUKTURY (200)

produkt mediów - zasady i odpowiedzialność (200)

zarządzanie mediami (226)

komunikowanie masowe (252)

0 CZĘŚĆ IV ORGANIZACJE (278)

0 CZĘŚĆ V TREŚĆ (336)

0 CZĘŚĆ VI WIDOWNIA (390)

0 CZĘŚĆ VH ODDZIAŁYWANIE (446)

144 Rozdział 5. Komunikowanie masowe a kultura

wy uważa się niekiedy za przynależący do kultury północnoamerykańskiej, choć w pewnych strefach wpływów działają inni wielcy eksporterzy i producenci, w tym Meksyk, Japonia, Egipt i Indie. Jak się przyjmuje, oddziaływanie to ogólnie zmierza w kierunku wykorzenienia lub podporządkowania pierwotnej kultury ki ajów-odbior-ców lub sprawienia, że zacznie ona imitować model międzynarodowy. Innym skutkiem jest pojawienie się globalnej kultury medialnej, która może potencjalnie obsłużyć bardzo szeroki i rozproszony rynek medialny.

5.10. Media masowe a kultura ponowoczesna

Pojęcie „kondycji ponowoczesnej" (zob. I Iarvey 1989) przemówiło do wyobraźni wielu teoretyków społeczeństwa i kultury i rzeczywiście wydaje się, że jest to teoria na miarę potrzeb społeczeństwa informacyjnego (zob. rozdział 4). Pomimo szerokiej popularności pojęcie to, złożone i niejasne, łączy wiele idei, które można odnieść także do mediów masowych. W warstwie politycznej pojęcie to implikuje, że ..projekt oświeceniowy” osiągnął swoje historyczne spełnienie, zwłaszcza jeśli chodzi o nacisk na postęp materialny, egalitaryzm, reformy społeczne i stosowanie środków biurokratycznych do osiągania społecznie zamierzonych celów. Powszechnie również nazywa się dziś nasze czasy „epoką ponowoczesną”, w sensie dosłownym, jako późniejszego stadium nowoczesności, którą charakteryzowały szybkie zmiany społeczne, industrializacja. system fabryczny, kapitalizm, biurokratyczne formy organizacji i masowe ruchy polityczne.

W tym aspekcie termin ten implikuje jasne chronologiczne i pojęciowe odróżnienie od modernizmu. Jak wskazuje Morłey (1996), już to samo prowadzi do pewnych trudności, ponieważ termin „nowoczesny” pojawił się (w swojej formie łacińskiej) w V wieku naszej ery i od tego czasu przybierał w różnych epokach różne znaczenia. W swoim współczesnym rozumieniu na ogól oznacza on typowe cechy społeczeństwa i kultury XIX i początków XX wieku, bez zaznaczania jakiejkolwiek linii podziału. Morley wskazuje także, że Maxa Webera można prawdopodobnie uważać za najważniejszego teoretyka „modernizacji” (choć sam nie zgłaszał tego typu pretensji). Kluczowym pojęciem analizy zmiany społecznej Webera była „racjonalizacja". Pod tym względem możemy zasadnie uważać modernizm za pojęcie pierwotnie typowo zachodnie (europejskie).

Jako filozofia społeczeństwa i kultury postmodernizm podważa tradycyjne pojęcie kultury jako czegoś ustalonego i hierarchicznego. Preferuje formy kulturowe przemijające, chwilowe, powierzchownie przyjemne, które przemawiają raczej do zmysłów niż do rozumu. Kultura ponowoczesna jest ulotna, nielogiczna, kalejdoskopowa i hedonistyczna. Kultura mediów masowych ma tę zaletę, że jest atrakcyjna dla wielu zmysłów, zarazem kojarząc się z nowością i przemijaniem. Wiele cech (kon cyjnych) mediów popularnych stanowi odbicie elementów postmodernizmu. Telec został powitany jako pierwsza postmodernistyczna audycja telewizyjna (zob. Ka|

Itelix iLibrary Reader

S? Teoria komunikowan...

4T 14:02