Przechwytywanie w trybie pełnoekranowym 07 20090247

Teoria komunikowania masowego - Denis McQuail - iLibrary Reader

ET] & O’ O □ §& Limit wydruku: 10

Strona 142/575

a q q

— Następna strona

Spis treści -Teoria komunikowania... O

l> M<Quail. fiww iomtmikomonta masourgo. SVjnrjw« 2007 ISBN 97X-XJ-OI-ISIJ3-M, C by W'N PWN 2007

a Literatura uzupełniająca (123)

0 CZĘŚĆ m STRUKTURY (200)

produkt mediów - zasady i odpowiedzialność (200)

zarządzanie mediami (226)

komunikowanie masowe (252)

0 CZĘŚĆ IV ORGANIZACJE (278)

0 CZĘŚĆ V TREŚĆ (336)

0 CZĘŚĆ VI WIDOWNIA (390)

0 CZĘŚĆ VH ODDZIAŁYWANIE (446)

142 Rozdział 5. Komunikowanie masowe a kultura

5.8. Włączanie w kulturę i zapośredniczenie tożsamości

Narodziny telewizji i jej ogromna atrakcyjność dały początek wielu teoriom na temat konsekwencji tego zjawiska dla doświadczenia społecznego. Powracał w nich wątek lego. do jakiego stopnia większość naszego doświadczenia dosłownie zapośred-niczona jest przez słowa i obrazy mediów dominujących w naszych czasach. Anthony Giddens (2001: 8) podkreślał, że to właśnie jeden z najważniejszych rysów „późnej nowoczesności". Pisze on:

W warunkach wysoko rozwiniętej nowoczesności coraz powszechniejszym zjawiskiem jest wpływ odległych wydarzeń na to, co się dzieje w bezpośredniej bliskości, oraz na strukturę wewnętrzną tożsamości jednostki. Główną rolę odgrywają tu bez wątpienia środki przekazu: materiały drukowane i media elektroniczne. Już od dawna, począwszy od pierwszych doświadczeń posługiwania się pismem, doświadczenie zapośrcdniczonc kształtuje zarówno tożsamość jednostek ludzkic h, jak i elementarny porządek relacji społecznych.

Wcześniej George Gerbner (1967) opisywał znaczenie komunikowania masowego nie w kategoriach pojęcia ..mas”, lecz poprzez transformację społeczeństwa spowodowaną „rozszerzeniem zinstytucjonalizowanej akulturacji publicznej poza granice kontaktu twarzą w twarz czy jakichkolwiek innych interakcji zapośt cdniczonych osobiście". Pisze on o „publikacji” (głównej działalności mediów) jako o transformacji prywatnych systemów wiedzy w systemy publiczne, tworzące nową podstawę kolektywnego myślenia. McLuhan (2004) również pisał o „wtórnej tiybalizacji”, którą powoduje telewizja. Implikuje to pogląd, zgodnie z którym tożsamości są przejmowane z systematycznych i dostatecznie szeroko dostępnych przekazów mediów masowych.

Według Gerbnera i jego współpracowników telewizja odpowiada za ogromny proces „włączania w kulturę” i „akulturacji”, w którym ludzie są systematycznie konfrontowani z wybiórczym obrazem społeczeństwa w niemal każdym aspekcie jego życia. Obraz ten z kolei kształtuje ich przekonania i wartości. Otoczenie jest tak zmonopolizowane przez telewizję, że wciąż na nowo uczymy się na pamięć lekcji, które nam podaje (zob. rozdział 18. gdzie omawiam dane na ten temat). Zgadza się to z poglądem C. Writha Millsa, który postrzegał media masowe jako podstawowe źródło poczucia tożsamości i aspiracji społecznych.

Istnieje nieco nowsza teoria mediów masowych i zmiany społecznej, która zawdzięcza wiele Marshallowi McLuhanowi (oraz Eningowi Goffmanowi), a która również przypisuje telewizji wielki wpływ kulturowy. Joshua Mcyrowitz (1985) stawia tezę, że wszechobecność mediów elektronicznych zmieniła od podstaw doświadczenie społeczne, przełamując szufladkowy charakter przestrzeni społecznych, typowy dla poprzedniej epoki, /godnie z tym poglądem ludzkie doświadczenie tradycyjnie podlegało segmentacji ze względu na rolę i sytuację społeczną, a podział na sferę prywatną (kulisy) i publiczną (scena) był ostro zarysowany. Segmentacja dokonywała się w kategoriach wieku, płci i statusu społecznego, „mury” odgradzające obszary dośwl czenia były wysokie. Wydaje się jednak, że telewizja przedstawia wszystkim bez róż wszystkie aspekty doświadczenia społecznego. Nie ma już żadnych tajemnic, na pD kład związanych z dorosłością, seksem, śmiercią czy władzą.

Zapisano zrzut ekranu

kliknij, aby wyświetlić

Itelix iLibrary Reader

S? Teoria komunikowan...