l> M<Quail. Troru* kommikowtKM masourgo. Wanejw* 2007 ISBN 97Ś-K3-OI-ISIJ3-M, C by W'N PWN 2007
spofeczenscwa o aoscęp do informacji (318)
© □ 12.4. Źródła informacji a treść przekazu (322)
© □ 12.5. Organizacja pracy nad przekazem -przetwarzanie i prezentacja (326)
£3 12.6. Logika kultury mediów (330)
a 12.7. Inne wzory podejmowania decyzji (332)
a Podsumowanie (334)
a Literatura uzupełniająca (334)
0 CZĘŚĆ V TREŚĆ (336)
© Cj Rozdział 13 Treść przekazu masowego - zagadnienia, koncepcje i metody analizy (336)
© Cj Rozdział 14 Gatunki i teksty (364)
0 CZĘŚĆ VI WIDOWNIA (390)
© Cj Rozdział 15 Widownia -teoria i tradycje badawcze (390)
© Cj Rozdział 16 Tworzenie się widowni i doświadczenie odbioru mediów (412)
© Cj Rozdział 17 Oddziaływanie mediów - procesy i modele (446)
© Cj Rozdział 18 Oddziaływania społeczno-kulturowe (468)
© Cj Rozdział 19 Informacje,
opinia publiczna i komunikacja polityczna (492)
0 Rozdział 20 EPILOG (522)
© Cj Przyszłość komunikacji masowej (522)
£j Bibliografia (530)
£] Indeks nazwisk (567)
W
17.2. Historia naturalna badań i teorii oddziaływania mediów - cztery fazy 453
Cztery modele oddziaływania mediów (za: Perse 2001: 51)
DIAGRAM 17.1
Modele oddziałania mediów | |||
Natura oddziaływania |
Zmienne zależne od treści medialnej |
Zmienne zależne od widowni | |
Bezpośrednie |
Bezpośrednie, jednolite, obserwowalne. krótkotrwałe, nacisk na zmianę |
Intensywność, pobudzenie, realizm |
Nieistotne |
Wanjnkowe |
Zindywidualizowane, wzmocnienie i zmiana, poznawcze, emocjonalne, behawioralne, długotrwałe krótkotrwałe |
Nieistotne |
Kategorie społeczne Relacje społeczne Różnice indywidualne |
Kumulacyjne |
Zależne od łącznej ekspozycji, poznawcze lub emocjonalne, rzadko behawioralne, trwałe |
Zgodność bez względu na kanał, powtarzalność |
Nieistotne |
Poznawczo- ■transakcyjne |
Bezpośrednie i krótkotrwałe, na podstawie jednej ekspozycji poznawcze i emocjonalne: możliwe również behawioralne |
Intensywność bodźców wizualnych |
Schemat Nastrój Cele |
Podejście konstruktywistycznc nic zastąpiło wszystkich wcześniejszych interpretacji procesu <xld/iaływania mediów, na przykład w kwestiach zdobywania odbiorców, bezpośredniego wpływu na zachowanie jednostki czy reakcji emocjonalnych. Ponadto w znacznej mierze pokrywa się z poprzednimi teoriami, chociaż radykalnie zrywa z nimi w zakresie met(xl i planowania badań, poszukując bardziej dogłębnych, szerszych i ilościowych danych, zwłaszcza w odniesieniu do kontekstu „wydarzeń krytycznych”, w trakcie których są konstruowane znaczenia. 7. pewnością więcej zawdzięcza ono tradyc ji badań kulturowych niż strukturalizmowi czy behawioryzmowi (zob. rozdział 3), choć nie odbiega od nich zanadto w tym sensie, że bierze pod uwagę społeczny kontekst i przyjmuje, że potencjalne konstrukcje są efektem wielu zachowań i procesów poznawczych licznych uczestników złożonych zdarzeń społecznych. Podejście to można stosować do wielu sytuacji, w jakich podejrzewamy oddziaływanie mediów, zwłaszcza w odniesieniu do opinii publicznej, postaw społecznych, wyborów politycznych czy ideologii. W tej ogólnej perspektywie mieszczą się również różne formy teorii ramy i schematu (zob. Graber 1984).
W przeglądowej analizie tego pola badań Elizabeth Perse (2001) formułuje stanowisko, zgodnie z którym ten i podobne opisy rozwoju teorii oddziaływania mediów zbyt upraszczają sprawę i mogą być mylące, gdyż nie uwzględniają różnic między różnymi obszarami badawczymi. Na przykład badania nad dziećmi i nad komunikacją polityczną mają zupełnie inną historię. W miejsce opisu historycznego Perse proponuje, by skupić się na kluczowych różnicach między konkurencyjnymi modelami oddziaływania mediów. Cztery wyróżnione przez nią modele to:
Zapisano zrzut ekranu
kliknij, aby wyświetlić