str
nych wprawdzie, ale nie drukowanych sztuk Jerzego Szaniaw-a skiego 1. W 1944 roku pisarz był więziony przez kilka miesięcy na Pawiaku; po upadku powstania warszawskiego i przejściu przez obóz pruszkowski przebywał początkowo na wsi w Kra-kowskiem, potem w Krakowie. W 1950 roku powrócił do częściowo odrestaurowanego domu w Zegrzynku, nie opuszczając go już niemal, z wyjątkiem nieczęstych raczej wyjazdów do Warszawy — na premiery swoich sztuk, na wieczory autorskie czy uroczystości 'jubileuszowe (1966 — 80-lecie urodzin). Ostatnie miesiące swego życia, już ciężko chory, spędził w Warszawie. Zmarł 16 marca 1970 roku.
Szaniawski napisał siedemnaście sztuk scenicznych i cztery słuchowfska radiowe (sztuki: Murzyn, 1917; Papierowy kochanek, 1920; Ewa, 1921; Ptak, 1923; Żeglarz, 1925; Adwokat i róże, 1929; Fortepian, 1932; Most, 1933; Krysia, 1935; Dziewczyna z lasu, 1939; Dwa teatry, 1945 (tu włączone dwie jednoaktówki: Matka i Powódź)', Kowal, pieniądze i gwiazdy, 1948; Chłopiec latający, 1949; — słuchowiska radiowe: Zegarek, 1935; W lesie, 1937 (pt. Matka włączone do Dwóch teatrów); Służbista, 1937; Srebrne lichtarze, 1938 — wydane w 1958 roku przez Wydawnictwo Literackie w trzy tomowej edycji pt. Dramaty zebrane 2. W latach późniejszych powstały, publikowane w miesięczniku „Dialog”, dwie „etiudy dramatyczne”: Łuczniczka, 1959, i Dziewięć lat, 1960); trzy serie Opowiadań (Łgarze Pod Złotą Kotwicą, 1928; Profesor Tutka, 1954; Profesor Tutka. Nowe opowiadania, 1960), nie licząc rozproszonych po czasopismach i nie opublikowanych; jedną powieść-nowelę (Miłość i rzeczy poważne, 1924), tom wspomnień o teatrze (W pobliżu teatru, 1956).
Nie jest to kompletna lista utworów pisarza — do niedawna twórczość jego była jeszcze ciągle w toku; jak Staff nie dawał się Szaniawski zdystansować młodszym i najmłodszym gene-
Po wojnie odszukaniem sztuk Szaniawskiego zajął się Leon Pietrzykowski, piszący wówczas pracę magisterską o autorze Dwóch teatrem; zaprzyjaźniony później z pisarzem, w czasie odwiedzin w Zegrzynku, utonął w Narwi.
Do 1939 roku Szaniawski opublikował tylko trzy swoje sztuki: Ptaka, Żeglarza, Adwokata i róże w roku 1930, resztę po raz pierwszy wydano dopiero w roku 1958. Edycja ta pozbawiona jest dwóch utworów, które zaginęły podczas wojny: Krysi (zachował się tylko fragmenty
Wyszukiwarka
Podobne podstrony:
str 4 155 154 OGRÓD, ALE NIE PLEWIONY 15 Na to ów: „I Piotr ci był, chociem nie znał szkoły, Biskup
str 042 043 Ale nie całe wojsko poszło za nim. — Mości panowie! Czyż nie widzicie,
str 6 147 146 OGRÓD. ALE NIE PLEWIONY Chociaż rzecz o kim inszym. I tu sobie śpiewa O ktosiu moja M
str 0 161 160 OGRÓD, ALE NIE PLEWIONY 54. CHŁOPI W niedzielę tylko, kiedy nie robią koło niej, . Na
str 8 169 168 OGRÓD, ALE NIE PLEWIONY Tamci nas wbrew prawu klną o dziesiąte snopy, 10 Ci do obozu
str 0 171 170 OGRÓD, ALE NIE PLEWIONY Równo się król poczyna, równo z kmieciem rodzi, Tak się boi,
str 0 181 180 OGRÓD. ALE NIE PLEWIONY 5 Aż skoro ksiądz do grobu kropi zimne kości: „Panno, chustki
str 4 205 204 OGRÓD, ALE NIE PLEWIONY A kiedy wpadł na zbójcę, że nie miał pieniędzy, Przymuszą go
str 6 207 206 OGRÓD. ALE NIE PLEWIONY „Wolimy dziesięć niż tę jednę, panie.” 0 A sędzia: „Wierę, i
IMGF27 (2) ny aspekt moralny i religijny. Ale nie tylko ten wymiar. Wprawdzie -jak mówi Jan Paweł II
page0252 249 nych, co go nie obałainucił na łakotkach, ale przyzwyczaił do grochu i kapusty. Wstawał
page0298 296 PLATON. ozenie to wprawdzie zostaje w zgodzie z hipotezą, ale nie wiele wyjaśnia, jak w
21527 R5PC A str174 ubranie czy rower, gdyż przedmioty te są wprawdzie oddane do użytku, ale nie do
więcej podobnych podstron