158 UJ. Rachunek różniczkowy
X |
“00...... |
0 |
1 |
......400 | |
f'(x) |
+ . |
- |
0 |
4- | |
f(x) |
0 |
-3 | |||
fjest rosnąca na przedziałach (~oc»0) oraz ( |
,+cc) , a ma |
przedziale (0,1) Funkcja ta ma maksimum lokalne w punkcie x = 0. przy czym f(0) = 0 oraz minimum lokalne w punkcie x-l. przy czym f(l)=-3 . Wykres funkcji f przedstawia rysunek 5.6. ■
PRZYKŁAD 5.2 Wykażemy, że dla każdego xeR zachodzi nierówność:
ln( 1 ł xJ)< 2xarctg\
Niech
f(x)= ln(l + x2)-2xarctgx, xeR.
Wówczas
f'(x) = -2arclgx, xeR.
Łatwo widać, że f'(x) 0 dla x = 0, f'(x)>0 dla x<0 oraz f'(x)<0 dla x>0. Stąd wynika, że funkcja f jest rosnąca na przedziale (-oo,0), malejąca na przedziale (0,+oo), a \y punkcie x = 0 funkcja ta ma maksimum lokalne, przy czym f(()) = 0.
Zatem wartość funkcji f w punkcie x = 0 jest największą wartością tej funkcji na zbiorze R Wynika stąd. /e dla każdego x c R
f(x)!Sf(())--0.
czyli
ln(l + x2) - 2x arctgx £ 0. ■
TWIERDZENIE 5.3 (II warunek wystarczający) Jeżeli funkcja f jest dwukrotnie róźmczkowalna na pewnym otoczeniu punktu x„ oraz
I) f'(xo) = 0, 2) f”(xj*0, 3) f" jest ciągła w punkcie x0,
to funkcja f ma w punkcie x0 ekstremum lokalne właściwe. Jest to maksimum, gdy f"(x0)<0 lub minimum, gdy f"(xu)>0.
Dowód. Załóżmy, żc f"(xn)<0. Z ciągłości f" w punkcie x0 oraz twierdzenia o lokalnym zachowaniu znaku wynika, ze istnieje takie otoczenie U(x0) punktu x0, żc f"(x) < 0 dla każdego x fiU(xB), Niech x będzie dowolnym, ale różnym od x„ punktom tego otoc/.cma. / twierdzenia Taylora (n = 2) wynika, żc istnieje taki punkt c. pośredni między x i x0, źc
f(x)= f(x0)'+f'(x0j(x-x0)+ -f"(c)(x-.-x0)\
Stąd uwzględniając, żc f'(x0) = Ot f"(c)<0 (gdyż ceU(x0)) oraz (x - X0)' > 0 dla x x„, mamy
Wykazaliśmy więc, że f(x)- f(x0) < 0, czyli f(x) < f(x<.) dla każdego x gU(xii)-{x0). Oznacza to, żc funkcja f ma w punkcie x{1 maksimum lokalne właściwe.
W przypadku gdy f"(x0) > 0, dowód przebiega analogicznie. I
TWIERDZENIE 5.4 (uogólnienie II warunku wystarczającego). Jeżeli funkcja f jest n-krotnic różniczkował na na pewnym otoczeniu punktu x0 oraz
2) (<l'\xo)*0 , przy czym n jest liczbą parzystą,
3) f‘° jest ciągła w punkcie x0,
to funkcja f ma w punkcie x„ ekstremum lokalne właściwe Jest to maksimum, gdy f,n)(x0) <0 lub minimum, gdy f nl(xD) >0.
Uwaga. Wykazuje się, żc:
Jeteh P(x0) =...= * 0 oraz f'n)(x0) * 0. przy czym
n Jest liczbą nieparzystą, to funkcja f nie ma ekstremum w punkcie x0.
PRZYKŁAD 5.3 Korzystając z II warunku wystarczającego znajdziemy ekstrema lokalne funkcji.
a) f(x)-(x2 + l)arctgx-^x: - x, x€R,