sr2

prosząc, by mu odstąpi! „berę-royal". Ale ogrodnik--amator zgodził się tylko zsypać trochę pyłku kwiatowego na arkusz papieru. Miczurin ostrożnie przesypał pyłek do probówki

Kwiaty dzikiej ussuryjki zostały opylone pyłkiem „bery-royal**. Jesionią dały maleńkie gruszeczki z dojrzałymi nasionami, a te wysiane dały pięć siewek. Było to w roku 1903. Po ośmiu latach dwa drzewa dały drobne, niesmaczne owoce. Po roku zakwitły dwa inne drzewka i dały dobre owoce. Miczurin nazwał jedne „grubopędek", bo miały grube pędy, a drugie „raczek" ze względu na owoce o czerwonych plamach na zielonym tle. Dopiero po jedenastu latach, w roku 1914. w końcu września pokazały się owoce na ostatnim, piątym drzewku. Były to francuskie gruszki, delikatne, aromatyczne, soczyste, mięsiste, ważące po 170 g. Zadziwiające było to. że drzewo wytrzymało*mrozy*36 , a kwiatów nie zwarzyly nawet silne ranne przymrozki. Gatunek ten jest obecnie wszystkim znany pod nazwą „zimowa bera Miczurina".

Grusza „zimowa bera Miczurina" wyrosła i wyhodowała się w Kozłowic, w woroneskim obwodzie, daleko od ciepłej południowej Francji i od surowej ussuryjskiej tajgi. Miała ona smak i delikatność gruszy południowej oraz wytrzymałość na mrozy młodej ussuryjskiej dzikuski.

Miczurin wyprodukował liczne nowe gatunki, krzyżując dzikie rośliny z hodowanymi. Z wiśni stepowej i amerykańskiej powstał gatunek „ideał", z dzikiej jarzębiny — najlepsze gatunki deserowych jarzębin.

„Taka hybrydyzacja — pisał Miczurin — dawała jako dziedzictwo po owocach południowych: smak,

wielkość, barwę itd., a po dzikich odmianach wytrzymałych na mróz — odporność na nasze silne mrozy zimowe... Zacząłem sprowadzać do mojej szkółki rośliny niemal ze wszystkich krańców kuli ziemskiej. Do czasu Rewolucji Październikowej szkółka liczyła około 800 odmian wyjściowych form roślinnych. Były tu rośliny z północnej i południowej Dakoty (Stany Zjednoczone A. P. ), z Kanady, Japonii, Mandżurii, Korei, Chin, Tybetu, Indii, Pamiru, Indonezji, Azji Mniejszej, Kaukazu, Krymu, Bałkanów, Alp. Francji, Anglii, tundry".

Miczurin był twórcą nauki o przemianie natury roślin. Nauką tą kierują się obecnie uczeni.

Dzieci zawsze bardzo interesowały się pracami Miczurina. Jak można otrzymać nowe rośliny?

Iwan Władimirowicz otrzymywał wiele listów od uczonych, od kołchoźników, amatorów-ogrodników i dzieci. „Trzy uczennice z Kazania dowiedziały się z gazet o moich pracach i postawiły przede mną zagadnienie ulepszenia ogrodnictwa w Kazaniu. Nigdy nikt z dorosłych mieszkańców Kazania nie zwracał się do mnie z taką propozycją". Wiele dzieci odwiedziło zadziwiający ogród Miczurina.

Po śmierci Miczurina młodzież przybywała nawet z odległych okolic Związku Radzieckiego, by oglądać rośliny, nad którymi pracował wielki uczony.

Krawaty i sznurowadła mister Burbanka

Oto wybrzeże Pacyfiku — Kalifornia: miasteczko Santa Rosa tonące w głogach i pnących różach. Na drzwiach skromnego, miłego domku, obrośniętego bluszczem, napis zastanawiający:

305    20 — Siadami Robinsona