W Czynsk, euarreONIKAWZADAMAgl t Część i Analiza malosyęnalowa układów pólpr« *
Cuy są równe zeru (tzn. kondensatory
Obliczyć podstawowe parametry wzmacniacza prądu zmiennego z tranzystorem E-MOS pokazanego na rysunku 3.15.1, tzn.:
1. wzmocnienie napięciowe ka\
2. rezystancję wejściową /?*,;
3. rezystancję wyjściową /f»y;
jeśli zachowanie tranzystora dla małych przyrostów prądów i napięć w otoczeniu jego punktu pracy w tym układzie opisują parametry maiosygnalowc typu y (czyli >•,) o wartościach: }'2I = gm = 2,0 mS; y22 = g,k= 15 pS;
yn = 0; oraz yn = 0
a dla częstotliwości sygnału wejściowego impedancje kondensatorów sprzęgających C*r i te można uważać za zwarcie).
Wzmacniacz pracuje w stanie biegu jałowego, tzn. bez zewnętrznego obciążenia, czyli traktujemy rezystor Rs jako jedyne obciążenie tranzystora).
Rys. 3.15.2
> ć>
Rys. 3.15.3
Postępując zgodnie z zaleceniami omówionymi we Wprowadzeniu (patrz rozdział W3.6) otrzymujemy schemat zastępczy analizowanego układu dla składowej zmiennej o postaci jak na rysunku 3.15.2. Kondensatory sprzęgające Cur i C„t są traktowane jak zwarcie. Podłączony do stałego napięcia zasilającego koniec rezystora Rt na naszym schemacie znajduje się na potencjale zerowym (masie układu). Okazuje się, że rezystory /?/ i R2 polaryzujące bramkę są włączone równolegle i tworzą rezystancję Rc = 0,5 Mśi. Także na potencjale zerowym dla składowej zmiennej znajduje się dren tranzystora podłączony w tematowym układzie do stałego napięcia zasilającego czyli tranzystor dla sygnału zmiennego pracuje w konfiguracji ze wspólnym drenem (WD). Aby uniknąć przeliczania parametrów y (czyli ys) —*y,/ możemy pomiędzy wyprowadzenia tranzystora wrysować jego schemat zastępczy dla parametrów y (czyli dla konfiguracji WS). Prowadzi to do prostego schematu pokazanego na rysunku 3.15.3, z którego można wprost obliczyć żądane parametry charakterystyczne wzmacniacza.
Ad 1. Napięcie wyjściowe jest określone jako spadek napięcia na równolegle połączonych admitancjach gj, i Ys=VRs wynikający z przepływu prądu źródła
(3.15.1)
Tak więc mamy:
«.v 8 hi (u Itr «u v )
(3.15.2)
w Ciązyittki - ELEKTRONIKA W ZADANIACH Częśó ) Analiza małotygnałowa układów półprzewodnikowych
prądowego określonego jako g„,ugs. Zauważmy, że wobec u,„ = iix,i napięcie sterujące tego źródła wynosi:
Hgx — U we U wy 1
co po prostych przekształceniach daje w wyniku napięcie wyjściowe równe:
(3.15.3)
= 0,903 (J./5.4)
Ad 2. Rezystancja bramka-kanał tranzystora MOS jest bardzo duża (tranzystor jest elementem sterowanym napięciowo, dlatego powyżej przyjęto yu = 0). prąd bramki nie płynie i - jak to widać na rysunku 3.15.3 - rezystancja wejściowa naszego wzmacniacza w konfiguracji WD zależy tylko od rezystorów polaryzacji bramki i podobnie jak w układzie ze wspólnym źródłem (patrz zadanie 3.13) wynosi Rc = 500 kft.
Ad 3. Rezystancję wyjściową wzmacniacza możemy obliczyć jako iloraz SEM równej napięciu biegu jałowego (określonej zależnością 3.15.3) i prądu zwarcia układu dla składowej zmiennej, czyli prądu wyjściowego dla /?Ł = 0. W takich warunkach przez zwarte zaciski wyjściowe płynie cały prąd SPM, a wobec mh, = 0, czyli iigS = uK, prąd ten wynosi:
'« =8,„l*g,= (3.15.5)
Mamy więc:
R 1
“ut m,
*i,t 8tu ^ 8iit Ys
_I_
(2,0 + 0,015 + 0,2) mS
1 kQ 2,215
= 451 £2
(3.15.6)
Zwróćmy jeszcze w tym miejscu uwagę na fakt. że łatwo tutaj popełnić błąd i patrząc z zacisków wyjściowych stwierdzić, że admitancja wyjściowa jest równa sumie g,h + = 0,215 mS (czemu odpowiadałaby rezystancja wyjściowa 4,65 k£2). Takie
podejście nie uwzględniałoby występującego w analizowanym układzie ujemnego (prądowego, szeregowego) sprzężenia zwrotnego, najlepiej widocznego w zależności 3.15.1. Zgodnie z tą zależnością jeśli przy niezmienionym napięciu sterującym uwe napięcie wyjściowe (np. w wyniku wzrostu prądu wyjściowego - przy zmniejszeniu wartości Ri_- i odpowiadającego mu wzrostu spadku napięcia na rezystancji wyjściowej) miałoby się zmniejszyć, to odpowiada temu wzrost napięcia wysterowania źródła prądowego ugs. czyli wzrost prądu SPM przeciwdziałający wspomnianemu zmniejszeniu u„y. W stanie ustalonym (wobec tego, że wzmocnienie w pętli sprzężenia zwrotnego nie jest zbyt duże) napięcie wyjściowe jednak przy wzroście prądu obciążenia maleje, ale spadek ten jest wielokrotnie mniejszy niż w przypadku konfiguracji WS (rozważanym w zadaniu 3.13), czemu odpowiada wielokrotnie mniejsza wartość rezystancji wyjściowej układu.
-75-