Zastosowania teorii procentu w finansach |
189 |
Niech te (n,n+1); t = n+x; xe (0,1), wówczas | |
n+T n i n , V = V -V ~v (l-dx) gdzie: v = (l+i)_1; d=iv |
(5.16) |
Wzór (5.16) otrzymujemy przez zastosowanie interpolacji liniowej (por. aneks A.6) do wyznaczania wartości funkcji y= v* dla argumentu x =t =n + x.
Równanie prostej prowadzimy przez punkty :
(Xi, yi)=(n, vn) ; (x2, y2)=(n+1, vn+1)
Wzór ten pozwala wyznaczyć przybliżoną początkową wartość kapitału przy użyciu tablic funkcji finansowych (por. aneks B)
K0 = K5<75 (1-ł-i)-5 (1 -0,75d)
K0 = 50 • 0,40 i 88(1-0,75 • 0,166667) -17,58224 zł.
Przybliżona wartość zawsze przewyższa wartość dokładną, ponieważ dla ułamkowych okresów czasu dyskonto złożone jest większe od dyskonta prostego handlowego. Dla porównania w omawianym przykładzie czynnik dyskontujący dyskonta prostego handlowego wynosi (1- 0,75 0,166667) - 0,875, natomiast czynnik dyskontujący dyskonta złożonego jest równy (1 +0,2)"0-75 = 0,872.
•£
Przykład 5.1.21
Pan Nowak jest zadłużony w banku PROFIT a jego długi na dzień 1 stycznia 1999r są następujące:
- nieoprocentowana pożyczka 10 tys. zł z terminem płatności na koniec 1999r.,
- kredyt 40 tys. zł oprocentowany półroczną efektywną stopą procentową 12% z roczną nieoprocentowaną karencją i terminem spłaty na koniec 2002r.
Pan Nowak zwrócił się do dyrektora banku z prośbą o półroczną pożyczkę 5 tys. zł oprocentowaną w sposób prosty roczną stopą procentową 20% i zaproponował spłatę wszystkich swoich długów w czterech równych ratach płatnych na końcu każdego kwartału 2002r. Wyznaczyć wysokość rat, jeżeli bank PROFIT angażuje