page0178

178

i handlu. Andrew, zachwycony prawie cudownymi skutkami tegoż, marzył, by się z telegrafowaniem zapoznać.

Jeden ze znajomych zabiera go z sobą do Pitts-burga i wyjednywa dlań zajęcie w nowo założonej fabryce przyrządów telegraficznych. Robota, którą tam spełniał, nie miała bezpośredniego związku z telegrafowaniem, albowiem musiał doglądać małej maszyny parowej, poruszającej niektóre warsztaty robocze. Nie długo jednakże pozostał przy tem zajęciu, lecz skorzystał z pierwszej sposobności, by się dostać do biura telegraficznego. Przyjęto go jako roznosiciela depesz po mieście, z płacą dwóch i pół dolarów tygodniowo. Andrew był uszczęśliwiony.

To zajęcie wymagało dokładnej znajomości miasta Pittsburga, a obowiązkowość Camegiego nie pozwoliła mu, by pod tym względem miał okazać jakiekolwiek braki. Wieczorami więc wędruje po wszystkich ulicach miasta i wkrótce nie było w całem biurze posłańca, któryby znał tak dobrze wszystkie adresy przedsiębiorców i wybitniejszych mieszkańców Pittsburga.

Teraz spełnia się także jego marzenie, gdyż porankami, w czasie wolnym od roznoszenia depesz, siedzi przy aparacie i uczy się telegrafowania. Czyni to z zapałem i wkrótce doprowadza do takiej wprawy, iż czyta biegle telegram, słysząc tylko wybijanie znaczków w aparacie piszącym.

To było przyczyną, iż uwolniono go od roznoszenia depesz i dano mu posadę telegrafisty w teinże Diurze, z płacą 25 dolarów miesięcznie. Na tem sta-

http://rcin.org.pl