page0199

196

Po infule Kamienieckiej Chełmską go ozdobił. Katedra tego biskupstwa była natenczas w Kra-snymstawie; kościół zniszczony nowego prawie fundatora znalazł w Macieju. To samo, gdy postąpił na Poznańską katedrę, odbudował kościół świeżo zgorzały i nowy olbrzymi dzwon do niego sprawił. Gorliwie i przykładnie sprawował rządy tej dyecezji, a miłość ludzka zewsząd go otoczyła. Gdy miał się przenieść na Kujawską katedrę, rycerstwo Wielkopolskie przez posły upraszało króla, żeby im tak dobrego nie odbierał pasterza.

Dwanaście lat zasiadał na Kujawskiej stolicy, a gorliwość jego o przymnożenie chwały Boskiej, coraz głośniejszą się stawała. Na poprzedniem biskupstwie koła czternastu tysięcy osób własną ręką wybierzmował; tu nie mniej wyświęcał księży i inne religijne dopełniał obowiązki. Kościół we Włocławku wieżami przyozdobił i darował posąg srebrny św. Macieja; w innem miejscu założył klasztor franciszkanom; Warszawskim karmelitom dał monstrancję złotą i wiele pieniędzy na budowę kościoła. To też, gdy śmiertelnie zapadł na zdrowiu,'smutek był powszechny. Maciej Judycki, archidjakon Pomorski w Rzymie wtedy bawiący, udał się do ś. Józefa Kalasantego o