WA308Y0 II10105 POCZATKI SZTUKI071 I djvu

na ból, nie obawiają go się, gdy chodzi o przystrojenie się» *). Ze nietylko niewiasty Queenslandu przelewają krew jako męczennice mody, dowodzi uwaga Eyre’go, który widział na południu dokonywanie tej operacji na dziewczynie. Odbywało się to zresztą bez wszelkiej uroczystości. «Pomimo strasznych cierpień — mówi on — wszystkie dziewczęta bez wyjątku pragną gorąco, ażeby dokonano na nich operacji, ponieważ pokryte licznemi bliznami plecy uchodzą za wyższy stopień urody». Wreszcie Brough-Smyth wiąże w następujący wniosek liczne i staranne sprawozdania, z których korzystał dla swego dzieła: «Jak-kolwiek blizny służą napewtio za znaki plemienne, to jednak znosi się ból kaleczenia więcej z pragnienia ozdoby, niż z jakiegobądź innego powodu» **). Co się tyczy Minkopiów, to Man, który żył wśród nich przez długie lata, zapewnia, że «rysowanie blizn posiada u nich przedewszyst-kim (primarily) znaczenie ozdoby» ***). Gerlandowi, najgłębszemu znawcy literatury etnologicznej, znane są naturalnie te poglądy, powtarzające przeważnie tylko własne zdania krajowców; sądzi on wszakże, że pozbawia je wagi twierdząc, jakoby pierwotne znaczenie z biegiem czasu szło w zapomnienie u samych krajowców ****). Podobna zamiana z punktu teoretycznego, jako taka, jest bardzo możliwa. W tym jednak wypadku chodzi nie o to, czy mogła mieć, lecz czy rzeczywiście miała miejsce. Póki bowiem nie jest to dowiedzione, nie mamy zupełnie prawa powątpiewać o bezpośrednich niedwuznacznych zeznaniach krajowców gwoli hipotezom, budowanym przy biurku uczonego.

Przyznaliśmy już, że trudno Europejczykowi podzielać upodobanie, jakie żywią dla swych blizn Australczycy i Minkopi. A jednak właśnie odnośnie do ozdób ciała do-

*)	Lumholtz: 178.
	Brough Smyth, I, 296.
	Man: Journ. Anthrop. Inst. XII,	331-
	Gerland: Atlas der Yollcerkunde	Tekst,

http://rcin.org.pl