WA308Y0 II10105 POCZATKI SZTUKI227 I djvu

223

znamy taką np. opowieść o małym Kagsagsuku. Jest to-jedna z najbardziej ulubionych przez Eskimów opowieści i istotnie zawiera w sobie wszystkie n aj charakterystyczni ej -sze cechy ich twórczości epickiej. Przytaczamy ją tu, z nie-licznemi skróceniami, w tej postaci, w jakiej opublikował ją Rink na podstawie dziewięciu różnych odpisówo

. „Był sobie niegdyś mały chłopak, biedny sierota, który żył wśród złych ludzi. Nazywał się Kagsagsuk. Opiekowała się nim pewna biedna, stara kobieta. Mieszkali oboje w nędznej jamie u wejścia do domu. Nie wolno im było wchodzić do wnętrza domu i Kagsagsuk kładł się w przejściu pomiędzy psami, ażeby mu było cieplej; i ludzie, budząc uderzeniami bata swe psy zaprzęgowe, mało troszczyli się o to, że ich razy spadały i na biednego chłopca. Gdy raczyli się wzajem tłuszczem morsa i mięsem mrożonym, a mały Kagsagsuk zaglądał do nich przez próg, wsadzali mu niekiedy palce w nozdrza i podnosili go w taki sposób do góry; wskutek tego nozdrza rozrosły się niepomiernie, ale on nie rósł i wciąż pozostawał taki sam mały, jakim był przedtym. Ludzie dawali mu mrożone mięso, ale nie cławali noża, mówiąc, że może doskonale posługiwać się własnemi zębami; niekiedy wyrywali mu po kilka zębów, gdyż za wiele jadł. Jego biedna opiekunka zrobiła mu buty i małą dzidę, żeby mógł wychodzić i bawić się z innemi dziećmi; ale dzieci przewracały go, tarzały po ziemi, napychały mu śniegu pod odzież i dręczyły go wszel-kiemi sposobami, dziewczęta zaś smarowały go niekiedy całego błotem. Razu pewnego Kagsagsuk udał się sam jeden w góry i tam zaczął^ rozmyślać nad tym, co począć, ażeby stać się silnym. Opiekunka nauczyła go była pewnego zaklęcia i oto, stanąwszy pomiędzy dwiema górami, zawołał: ,,Władco siły, wyjdź! Władco siły, wyjdź do mnie!“ I wnet ukazał się wielki zwierz w postaci Amaroka (wilka). Kagsagsuk tak się przeraził, że począł uciekać; ale zwierz wnet go dopędził, ogonem swoim, jak sznurem, owinął go dokoła i obalił na ziemię. Chłopiec usłyszał przy-tym chrzęst i zobaczył, że z ciała jego na ziemię wysypa-

http://rcin.org.pl