KRÓTKA GRAMATYKA JĘZYKA JAPOŃSKIEGO Stary japoński system liczbowy
Obok systemu liczbowego wywodzącego się z języka chińskiego, język japoński dysponuje drugim systemem, który istniał, zanim pismo chińskie zawitało do Japonii. Zachował się on jednak tylko we fragmentach: dziś znaczenie mają jedynie liczby od 1 do 10, które używane są dla przedmiotów nie dających zaklasyfikować się do żadnej kategorii:
Tamanegi o yotsu to tomato Proszę cztery cebule i dwa pomidory, o futatsu kudasai.
1 |
hilotsu |
6 |
mutsu |
2 |
futatsu |
7 |
nanatsu |
3 |
mitsu |
8 |
yatsu |
4 |
yotsu |
9 |
kokonotsu |
s |
itsutsu |
10 |
too |
Przy /opisywaniu dłuższych słów japońskich alfabetem łacińskim niezbędne są łączniki i apostrofy. Łącznika użyto tutaj częściej, niż jest to niezbędne, aby uwidocznić części składowe a tym samym ułatwić ich zrozumienie.
W przeciwieństwie do łącznika apostrof jest znakiem podziału, który dotyczy bezpośrednio wymowy, głos należy zawiesić, aby słowo zostało właściwie zrozumiane. Apostrof stoi głównie po sylabie zakończonej nosowym n. gdy sylaba ta znajduje się w środku wyrazu, a następująca po niej sylaba jest samogłoską lub zaczyna się od n. W tym ostatnim przypadku, a zatem przy podwójnym n, nie jest on niezbędny jako znak podziału. A więc kon'nichi wa lub konnichiwa, przy czym preferowany jest pierwszy sposób zapisu. Jest on nieodzowny w przypadku samogłosek, które występują po sylabie zamkniętej:
niezbędny apostrof (zawieszenie głosu w trakcie mówienia)
w hebonshiki: |
gcoseisen‘i |
gooseiseni |
podział no syloby |
goo-sei-sen-i |
goo-sei-se-ni |
pismo sylobiczne | ||
znaki kanji | ||
znaczenie |
wtókno |
,-brok znaczenia |
Przykład pokazuje również, dlaczego apostrof nie jest konieczny w piśmie sylabicznym i stąd nie występuje w nim w tej funkcji.
Zapisane katakaną obce - przede wszystkim angielskie - słowa i części składowe słów oznaczone są za pomocą *. Powinno to ułatwić rozpoznanie i rozumienie słownictwa oraz wykrycie go w piśmie japońskim. Przy tym natychmiast dostrzega się, że japońska gramatyka stosuje się do zasady write as you speak - pisz tak, jak mówisz.
Przy przedstawianiu długich samogłosek obowiązują szczegółowe zasady, które przedstawione są w poniższej tabeli:
samogłoski długie w hebonshiki i piśmie sylabicznym:
aa |
ei |
ii |
oo |
uu |
ee (tylko słowa zapożyczone) |
ee (tylko słowa zapożyczone) | |||