3. KTO, GDZIE ZBIERAŁ TEKSTY LUDOWE?
Żeby przystąpić do przetwarzania, opracowywania, prezentacji i oceny rodzimego folkloru, trzeba było najpierw go zgromadzić. Pionier ludoznawstwa polskiego Zorian Dołęga Chodakowski już w początkach XIX w. nawoływał i zachęcał własnym przykładem do wędrówek po wsiach i spisywania tekstów bezpośrednio z ust ludu. Jego śladami poszło grono entuzjastów-amatorów. Prym wodzili wśród nich literaci poszukujący wątków do własnej twórczości, ale byli i lekarze, i geografowie, i księża, i nauczyciele. Za nimi dopiero poszli badacze z coraz lepszym przygotowaniem fachowym. Do najbogatszych należą zbiory Oskara Kolberga, gromadzone w miarę możności systematycznie z całego terenu dawnej Rzeczypospolitej. Inni zbieracze ograniczali się do poszczególnych regionów. Dobierz przemieszane tu tytuły książek do nazwisk ich autorów, a odpowiesz tym samym, których zbieraczy interesowały jakie regiony:
1. |
Józef Konopka |
Nad jeziorem, bajka śpi. |
2. |
Józef Jan | |
Lipiński |
Puszcza Kurpiowska w pieśni. | |
3. |
Roman Zmorski |
Pieśni Podhala. |
4. |
Juliusz Roger |
Zbiór polskich pieśni ludowych |
z Warmii. | ||
5. |
Władysław | |
Skierkowski |
Pieśni żywieckie. | |
6. |
Stefan Marian |
Przysłowia i przymówiska lu |
Stoiński |
dowe ze Śląska Cieszyńskiego. | |
7. |
Augustyn | |
Steffen |
Pieśni ludu krakowskiego. |
8. Jan Sadownik |
Podania i baśnie ludu w Mazowszu. |
9. Maryna Okęcka-- Bromkowa |
Pieśni ludu polskiego w Górnym. Śląsku. |
10. Józef Ondrusz |
Piosnki ludu wielkopolskiego. |