9428
3601 djvu

116 JAN SOSNOWSKI

dniego, zgodnie z opisem powyższym mięsień się skurczy tak, jakby jego długość w danej chwili była długością spoczynkową, t. j mimo, że mięsień już jest w stanie skurczu, rozpoczyna się nowy skurcz; gdy się zjawia następna podnieta, mięsień jeszcze

Ryc. 50

bardziej się kurczy i t. d. jednakże każda następna zmiana długości jest mniejsza. W rezultacie mięsień dochodzi do tego, że pozostaje w stanie jakby drżenia, które się odbywa koło pewnego punktu równowagi. Jeżeli to zjawisko zapisujemy na obra-

Ryc. 51

cającym się walcu, otrzymujemy charakterystyczną krzywą ząbkowaną (ryc. 50). Gdy rytm działania podniet będzie się stawał coraz częstszym, ząbki na krzywej będą coraz mniejsze, aż wreszcie znikają zupełnie. Następuje to wtedy, gdy nowa podnieta zaczyna dzia-