12590 Stefan Zarski Zofia Drozdowska Kuban KREGOSLUP twoj, moj, nasz s21

w wykonywaniu zadań ustrojowych, co z punktu widzenia biomechaniki wyraża się zwartością statyczną (w czynnościach podporowych kręgosłupa) i zbomością dynamiczną (w jego czynnościach ruchowych). Inaczej mówiąc, wszystko to przyczynia się do stateczności kręgosłupa, znanej powszechnie pod nazwą stabilności kręgosłupa.

Kondycję aparatu nośnego charakteryzuje, wspomniana wyżej, właściwość równoważenia sił zewnętrznych i wewnętrznych, oddziaływujących na ten aparat, wśród których należy wyróżnić:

1) siłę ciążenia i jej pochodne, wpływające na kręgosłup w różnym stopniu, w zależności od pozycji ciała;

2) siły mięśniowe, powstające i obciążające kręgosłup we wszystkich fazach motorycznych, którym towarzyszy skurcz mięśni;

Ryc. 7. Rysunek anatomiczny przedstawia w rzucie bocznym szyjny odcinek kręgosłupa wraz z więzadłami. „I” - kręgi szyjne. „2” - szyjne krążki międzykręgowe. „3” - więzadło podłużne przednie. „4” - silnie zbudowane więzadło karkowe, przyczyniające się w znacznej mierze do stateczności szyjnego odcinka kręgosłupa. „5” - tętnica kręgowa (obie tętnice - prawa i lewa - są głównymi naczyniami krwionośnymi, poza tętnicami szyjnymi, zaopatrującymi w krew mózg: w następstwie zmian chorobowych, powstających w szyjnym odcinku kręgosłupa, tętnice te ulegają uciskowi, co powoduje zaburzenia krwioobiegu mózgowego).