10
24 F. KARPIŃSKI, POEZJE WYBRANE
FILON
125 Dla twego, Lauro, przypodobania,
Przyrzekam ci to na głowę:
Chronić się będę z nią widywania,
W żadną nie wnidę rozmowę.
LAURA
Czymże nagrodzę za te ofiary?
130 Nie mam — prócz serca wiernego.
Jedne ci zawsze przynoszę dary,
Przyjmij je jak co nowego.
FILON
Któż by dla ciebie nie zerwał węzły Przyjaźni, co mię nęciły?
135 W twej pięknej twarzy wszystkie uwięzły Nadzieje moje i siły.
LAURA
Ja mam mieć z płaczu po twarzy smugi;
Ale jak mi się nadarzy
Spleść i ułożyć warkocz mój długi,
140 Mówią, że to mi do twarzy.
FILON
Gdyby mi Akast dawał swe brogi Ze złotem swojej Izmeny,
w. 137 mam mieć — mogę mieć.
w. 141 i n. Akast (w mit. gr. Akastos) — syn Peliasa, króla Jolkos, krewny Jazona. Jako jeden z Argonautów uczestniczył w wyprawie po
Rzekłbym: Akaście! Tyś jest ubogi,
Bo moja Laura bez ceny.
LAURA
145 Ani ja pragnę szczęścia wielkiego, Które (choćbym też i miała)
Za jeden uśmiech Pilona mego Zaraz bym z chęcią mieniała.
FILON
O światło moje wpośród tej nocy!
150 Zagrodo mego spokoja!
Ty jeszcze nie wiesz o twojej mocy,
A ja czuję ją!... O moja!
LAURA
Połóż twą rękę, gdzie mi pierś spada, Czy słyszysz to serca bicie?
155 Za uderzeniem każdym ci gada,
Że cię tak kocha, jak życie.
FILON
Daj mi ust... z których i niepokoje,
I razem słodycz wypływa.
złote runo; brogi — zabezpieczone słupkami i dachem stogi siana lub zboża; Izmena (Ismene) — córka Asoposa, żona Argosa. We wczesnych utworach Karpińskiego Akast przywoływany jest kilkakrotnie jako synonim bogacza, mitologia grecka nic łączy jednak Akasta z Izmeną. Być może poeta wykorzystał tu jakiś nowożytny utwór oparty na motywach mitologicznych, nic udało się jednak ustalić źródła tego motywu, choć oba imiona osobno występują w ówczesnych komediach i canzonettach.
Wyszukiwarka
Podobne podstrony:
10 82 F. KARPIŃSKI. POEZJE WYBRANE Jak jest niewinność piękna, jak swojej Cnota nie traci
12 28 F. KARPIŃSKI. POEZJE WYBRANE 195 Filon tak trawił noc po kryjomu — Nie świeć, niech na nich d
17 138 F. KARPIŃSKI. POEZJE WYBRANE PIEŚŃ O NARODZENIU PAŃSKIM Bóg się rodzi, moc truchleje; Pan
15 12 F. KARPIŃSKI, POEZJE WYBRANE „Drzewo to mijaj, siekiero! Tu rozstając się z Palmirą, Łzami, M
17 IB F. KARPIŃSKI, POEZJE WYBRANF. Jakaż pociecha, kiedy otrzeźwiony, Znalazł się blisko swej koch
19 22 F. KARPIŃSKI, POEZJE WYBRANE Jam tu przed dobrą stanął godziną, Długo na ciebie klaskałem; Gd
12 86 F. KARPIŃSKI, POEZJE WYBRANE I tu mię nazad sprowadzi; 65 Żebym zgon mój nieszczęśliwy Widzia
13 6 F. KARPIŃSKI, POEZJE WYBRANE Że już Lindora z nami się rozstaje. 10 Bądź świadkiem, jak jej ża
14 8 F. KARPIŃSKI. POEZJE WYBRANE A memu światłu cóż to się stało, Żc mi dotychczas nie świeci?.caó
18 F. KARPIŃSKI, POEZJE WYBRANE Filonie! Wtenczas, kiedym nie znała Jeszcze miłości szalonej, Pierw
11 F. KARPIŃSKI, POEZJE WYBRANE Tą drogą poślę zapały moje, Aż gdzie twa dusza przebywa. LAURA Czy
11 84 F. KARPIŃSKI. POEZJE WYBRANE Poślę skargę, obciążoną Miłością moją skrzywdzoną. Ale stójcie,
10 ■ 550-f-1,35371,25 N-rń .= 37 125 N-cra P maj2Mm ■ cos p 2-37125-0,9848 obi m ■0,5-207312 N i
10 M obi_ M-K„-K550-V-1,35.371,25 N-m.= 37 125 N- era„ 2M cos/f 2-37125-0,9848>;ti = ------ = —-
1 024>F 1?0000 0 0 0 li k ł
zelio rozruch 1 1`0 fto C01 -H-
zelio rozruch 1`0 Ko cc«5« i
więcej podobnych podstron