Hydrokoloidy należą do grupy wysokocząsteczkowych. syntetycznych lub naturalnych połączeń o strukturze polimeryczncj. Poszczególne cząsteczki polimerów hydrokoloidu są zbudowane liniowo, ale mogą być także rozgałęzione, przy czym hydrokoloidy o nieregularnej budowie rozpuszczają się w wodzie łatwiej niż ich prostołańcuchowe analogi. W środowisku wodnym hydrokoloidy ulegają silnej hydratacji i pęcznieniu z utworzeniem roztworów koloidalnych (hydrozoli). Przy wyższym stężeniu hydrokoloidu w roztworze wodnym jego cząsteczki wzajemnie oddziałują, tworząc sieć, której wolne przestrzenie wypełnia ośrodek płynny (woda), co ogranicza płynność roztworu. W miarę wzrostu stężenia hydrokoloidu wiskozowatość roztworu rośnie i może prowadzić nawet do całkowitej utraty płynności przez hydrozol i powstania hydrożelu.
W kosmetyce hydrokoloidy stosowanie są m.in. jako środki wiążące wodę i zagęszczające w emulsjach, jako czynniki chroniące preparat przed wysychaniem, jako lepiszcza w pudrach, a także przy wytwarzaniu kremów beztłuszczowych oraz żeli. Dla przykładu, kosmetyczne żele (od francuskiego gelće - galareta) są preparatami wykazującymi znakomite właściwości chłodzące oraz dobrą przyczepność.
Ze względu na budowę chemiczną hydrokoloidy kosmetyczne można podzielić na grupy:
a) naturalne i modyfikowane polisacharydy,
b) polipeptydy (żelatyna),
c) hydrokoloidy syntetyczne,
d) hydrokoloidy nieorganiczne.
Należy podkreślić, że preparaty wytwarzane na bazie hydrokoloidów naturalnych są podatne na wpływ mikroorganizmów, dla których hydrokoloidy stanowią doskonałą pożywkę.
Do hydrokoloidów wywodzących się z polisacharydów należą: glukany. galaktany. gumy, śluzy, poliuronidy oraz pektyny.
Polisacharydy glukanowe są zbudowane z cząsteczek glukopiranozowych, powiązanych wiązaniem 1,4-a» lub 0-glikozydowym. Z polisacharydów takich kosmetycznymi hydroko-loidami są skrobia i celuloza.
Rozdział 10 195