41554 Stefan Zarski Zofia Drozdowska Kuban KREGOSLUP twoj, moj, nasz s07

Wstęp

Wybitny polski pediatra, prof. Mieczysław Michałowicz, nauczyciel wielu pokoleń lekarzy, zasłynął także jako autor niezwykle błyskotliwych i zaskakujących, ale zawsze trafnych i wartościowych poglądów oraz rad, które zazwyczaj przekazywał studentom. Jedną z nich była taka wskazówka praktyczna: jeżeli niedoświadczony lekarz wezwany do dziecka nie wie, na co ono choruje i jak ma postąpić, powinien zwrócić się o radę do obecnej w domu babci lub cioci. Rzeczywiście, jeszcze do niedawna w rodzinach wielopokoleniowych, żyjących pod jednym dachem, były babcie, ciocie, czy też inne rezydentki rodzinne, które całe swoje życie poświęcały wychowywaniu dzieci. Przez lata zdobywały duże doświadczenie w różnych dziedzinach wspólnego życia domowego, stając się również, chcąc nie chcąc, przyuczonymi pielęgniarkami. Służyły domownikom niezawodnymi radami w ich niedomaganiach i przypadłościach chorobowych; niejednokrotnie miały decydujący głos w sprawach higieny codziennego życia. Anegdotycznie traktowane i powtarzane przez młodzież powiedzenia: nie garb się, siedź prosto itp., były wypowiadane najczęściej właśnie przez babcie i ciocie. Chociażby za to można uznać te zacne niewiasty prekursorkami dzisiejszej spo-ndylologii, czyli nauki o kręgosłupie.

Obecnie zniknęły niemal zupełnie wielopokoleniowe domy rodzinne, a takie babcie i ciocie zatracił czas. Prawie wszystkie pracują zawodowo lub emancy-powały się w poszukiwaniu szerszej areny niż ognisko domowe. Brak czasu nie pozwała im zatem na zdobywanie doświadczenia i umiejętności w taki sposób, jaki czyniły to ich protoplastki. A dzieci nadal rodzą się, niestety, coraz częściej z wadami kręgosłupa, dorastają bez babcinej pomocy i bez należytej opieki medycznej w szkole, która powinna mieć wgląd w kształtowanie się postawy i ruchów dziecka. A gdy dojrzewając nie przyswoimy sobie podstawowych zasad higieny, w dorosłym życiu nie potrafimy zadbać o swoją kondycję fizyczną. Popeł-