43315 tomI (245)

Fizjopatolociczne podstawy fizjoterapii 247

rżenia oddechowe charakteryzuje zmniejszenie wszystkich wartości spirometrycznych. VC wynosi zwykle mniej niż 70% wartości prawidłowej, a więc uważanej za normę, przy czym pojemność wydechowa jednosekundowa (FEV,) wynosi więcej niż 70% VC. Restrykcyjna krzywa spirograficzna jest przy tym jak gdyby miniaturą krzywej prawidłowej.

Obturacyjny typ zaburzeń oddechowych powstaje na odmianę w wyniku zmian uniemożliwiających lub utrudniających przepływ powietrza przez drogi oddechowe. Istotną przyczyną tego typu zaburzeń jest organiczne albo czynnościowe zwężenie oskrzeli lub oskrzelików, wynikające najczęściej ze skurczu ich mię-śniówki lub zatkania od wewnątrz (np. zalegającą wydzieliną albo ciałem obcym), czy też od zewnątrz (np. ucisk przez guz). W zaburzeniach tych powietrze wdychane do płuc przezwycięża na ogół opór zwężonego drzewa oskrzelowego. Nic jest ono jednak w stanie przezwyciężyć w pełni tego oporu podczas wydechu. W związku z tym wydech jest wyraźnie utrudniony. Często staje się on wydłużony, a powietrze zostaje uwięzione w pęcherzykach płucnych jak w „pułapce”. Zalegające tam powietrze stanowi przeszkodę dla następnej porcji wdychanego powietrza, w związku z czym oddech staje się płytki, powierzchowny (l/,w. „sztywne płuco”). Ten typ zaburzeń oddechowych charakteryzuje się prawidłową lub nieznacznie obniżoną wartością VC (zawsze jednak wynosi ona powyżej 70% normy) oraz wybitnym obniżeniem FF.Yj (zawsze poniżej 70% VC”).

ABC

Rvc. 107. Wartości spirometryczne (A - prawidłowe, B - zaburzenia restrykcyjne, C - zaburzenia mieszane) - wg A. Koziorowskiego.