FIZYOUOOIA NARZĄDU WZROKU 431
waż obrazki wytwarzane przez soczewkę są znacznie mniej wyraźne od obrazków rogówkowych.
Pomiary przeprowadzone zapomocą tych metod i przyrządów przekonały, że zachodzą dość znaczne różnice indywidualne pomiędzy oczyma różnych osobników, które musimy uważać za zupełnie prawidłowe. Okazało się zatem rzeczą potrzebną przyjąć z wielkiej liczby pomiarów wartości średnie i posługiwać się temi wartościami przy obliczeniach i przy porównywaniu badań z zakresu dyoptryki oka. System optyczny zbudowany teoretycznie na podstawie tych wartości średnich podany pierwotnie przez Listing a, a nieco zmodyfikowany następnie przez Helmholtza, nosi nazwę oka schematycznego. Oto kardynalne wymiary i t. zw. stałe optyczne oka schematycznego:
7b2 mm. 10 0 „ 6,0 _ „
1.33 1 13
1.33
Promień rogówki........
„ przedniej powierzchni soczewki „ tylnei powierzchni soczewki .
Współczynnik załamania cieczy wodnej .
, soczewk1 w całości „ „ ciała szklistego
Położenia punktów kardynalnych licząc od środka rogówki: I. punkt główny, (za środkiem rogówki) . 1,75 mm.
H. punkt główny, ( „ „ „ ) . 2,1 „
Ogniskowa przednia.........15,5 „
» tyli,a..........20,7 a
Ognisko przednie, (przed środkiem rogówki) 13,75 „
„ tylne, (za środkiem rogówki) . 22,79 „
I. punkt węzłowy, ( „ „ „ ) . 6,96 „
)
7,32
II. punkt węzłowy, ( „
Dla obliczeń i wykreśleń pobieżnych, w których nie chodzi o większą dokładność, możemy posługiwać się jeszcze bardziej uproszczonym schematem oka, który Listing nazwał okiem zreduko-wanein. W oku tern zastępujemy dwa blisko siebie położone pun kty główne jednym punktem głównym, który umieszczamy w środku rogówki, a dwa blisko siebie położone punkty węzłowe jednym punktem węzłowym 5 mm. za środkiem rogówki, a 15 mm. przed środkiem siatkówki, tak, że wymiar przednio-tylny gałki ocznej wynosi 20 mm. Wobec tego wymiaru leżącego poniżej wartości przeciętnej można bez wielkiego błędu przyjąć dla całego oka je-