474 18. Schematy blokowe. Grafy sygnałowe Masona
dwóch przypadków: 1) przy t2 > 0, tzn. gdy kfj < 1 oraz 2) przy Tj < 0, tzn. gdy kp>\.
Postać przebiegu odpowiedzi impulsowej zależy od parametrów k, j? rozpatrywanego układu. Przy kfi > 1 odpowiedź impulsowa omawianego układu wzrasta
Rys. 18.12. Przebiegi odpowiedzi impulsowej układu ze sprzężeniem zwrotnym
wykładniczo do nieskończoności, wrobec tego układ ten jest niestabilny. Stwierdzamy zatem, że dodanie pętli sprzężenia zwrotnego może spowodować, że układ stanie się niestabilnym.
18.3.2. Sprzężenia zwrotne dodatnie i ujemne
Transmitancję widmową układu ze sprzężeniem zwrotnym otrzymujemy, podstawiając s=ju) do wzoru (18.3); mamy
1 ± 7j(jft))T2(ju>)‘
(18.9)
Sprzężenie zwrotne nazywamy dodatnim (regeneracyjnym), gdy 11 ± Tj (ja>) T2 (jo))| < 1, a ujemnym (degeneracyjnym), gdy |1 ± Tj(jco)T2(ja>)| > 1. Sprzężenie zwrotne może być ujemne w jednych zakresach pulsacji, a dodatnie w innych. W przypadku dodatniego sprzężenia zwrotnego mamy
|7'(jcó)| > |7j(ja>)|,
a w przypadku ujemnego sprzężenia zwrotnego
IT (j o>)| < |7j(jo))|.
Różniczkując wyrażenie T(ja)) ze wzoru (18.9) względem 7j(ja>), otrzymujemy
dT(jo)) 1
t żyli
d7j(j<w) [1 ± 7j(jo))T2(jo))]2 ’
ł2dTj(jo)),
1
(18.10)
a stąd. dzieląc stronami powyższy wzór przez zależność (18.9), znajdujemy
dr(jcu) = 1_d7j(jaj)
T()co) ~ \±T1(jco)T2{j(o) TM) '
Moduł tego wyrażenia przedstawia względną zmianę transmitancji widmowej T(ja>) układu ze sprzężeniem zwrotnym w zależności od względnej zmiany transmitancji widmowej "^(jco) toru głównego.
Dla ujemnego sprzężenia zwrotnego mamy
d7(jco) |
d7j(jcu) | |
7(j<«) |
TM) |
(18.12)
dla dodatniego zaś sprzężenia zwrotnego
dT(jco) |
d TM) | |
T(joi) |
TM) |
(18.13)
Przy zmianie parametrów toru głównego zmienia się również jego transmitancja widmowa 7j(jo>), co powoduje zmianę transmitancji widmowej T(jo>) układu ze sprzężeniem zwrotnym. Na podstawie nierówności (18.12) i (18.13) stwierdzamy, że względna zmiana transmitancji widmowej układu z ujemnym sprzężeniem zwrotnym jest mniejsza od względnej zmiany transmitancji widmowej toru głównego. Jeśli na przykład |1 + T,(jcu)T2(joj)| = 10, to zmiana modułu transmitancji widmowej toru głównego o 5% powoduje zmianę transmitancji widmowej całego układu o 0,5%. Oznacza to, że ujemne sprzężenie zwrotne działa stabilizująco na transmitancję układu ze sprzężeniem zwrotnym.
Działanie dodatniego sprzężenia zwrotnego jest przeciwne, tzn. zmiana modułu transmitancji widmowej całego układu jest większa niż zmiana transmitancji toru
główmego.
Dozwolone są następujące przekształcenia schematów blokowych (na rysunkach ilustrujących te reguły oraz przy uzasadnianiu przekształceń pominiemy dla uproszczenia zmienną s):
(1) Zamiana kolejności dodawania w węzłach sumacyjnych. Dla układu pierwszego (licząc od lewej strony) na rys. 18.13 mamy (Xx ±X2)±X3 = X4, a dla układu drugiego (X, ±2Ć3)± X2 = XA, co dowodzi słuszności omawianego przekształcenia.
Xy +S
± |
± | |
x2 |
X3 |
*3 |
IR H. Zamiana kolejności dodawania w węzłach sumacyjnych
Puc