265 (28)

RELIGIE CZARNEJ AFRYKI © Wydawn>ctvvo WAM, Kraków 2005

WŁADZA 1 STAN KAPŁAŃSKI

władcę. Njikang już więcej nic kwestionuje jego władzy i posąg zostaje odesłany z powrotem do sanktuarium w Akurwa²⁵.

Wymowa tego obrzędu jest jasna. W posągu Njikan-ga przebywa w czasie interregnum dusza herosa. W tym czasie król-elckt jest jedynie pretendentem do tronu pozbawionym charyzmy władzy. Njikang musi dokonać jego zawłaszczenia, „wzięcia w niewolę”, by duszę króla wypełniła moc władzy. Drugie starcie wygrywa król, ponieważ od momentu intronizacji to w nim przebywa dusza Njikanga. Rytuał unaocznia więc ciągłość instytucji i mocy królewskiej (tak jak Złoty Tron u Aszan-tów), a jego zakończeniem jest pojednanie i zjednoczenie obu prowincji.

Kapłani w lamparciej skórze Nuerów odgrywają tę samą rolę w mniejszej skali. Zgodnie z wierzeniami wszyscy kapłani w lamparciej skórze zaczerpnęli swoje moce od pierwszego kapłana Gee. Był on także przodkiem najważniejszych rodów Nuerów. Relacja kapłana do lamparta jest podobna relacji członka rodu do totemu, lampart jest „bliźniakiem” kapłana, materialnym emblematem jego mocy i statusu. Zarzucenie na kłócącego się człowieka swojej lamparciej skóry równa się rzuceniu przekleństwa. Kapłani u Nuerów nie pełnią funkcji politycznych, nie mają też władzy sądowniczej. Jedynie ich autorytet zapobiega waśniom. Ponieważ są ludźmi spoza struktury klanowej, mogą pośredniczyć w konfliktach między klanami (krwawa zemsta, zagrożenie przez

E.E. Evans-Pritchard, Essays..., s. 79-80.