251 (29)

RELIGIE CZARNEJ AFRYKI © Wydav<n >ctvvo WAM, Kraków 2005

BYDŁO I SACRUM

bijania ofiar. Nuer jest przywiązany do włóczni, która stanowi jego „drugie ja'’, a przynajmniej jego prawą rękę (w prawej stronie mieści się siła, żywość i odwaga), oraz świadczy o przynależności rodowej. Każdy klan ma swoją „nazwę włóczni”, która jest zawołaniem rodowym. Włócznia powinna być otrzymana w czasie inicjacji od ojca jako znak pochodzenia z tego samego rodu, od tej pory młodzieniec staje się mężczyzną, może składać ofiary i brać udział w wojnach.

Zgodnie z wierzeniami Nucrów Kwoth zabierayiegh „życie” ofiary oraz jej krew nem i treść żołądkową wau, wsiąkające w ziemię, a do ludzi należy ring - mięso. Jeśli jest to ofiara związana z wojną lub zemstą, mężczyźni rozdzierają ją na sztuki włóczniami i uciekają z nabitymi kawałami mięsa. W przypadku ofiar dla duchów wodnych spycha się je do wody, ofiary dla ducha-pytona dusi. Kiedy Nuerowie mają poczucie silnego rozdzielenia z sacrum, gniewu Kwotha, przepoławia się ofiarę (co nasuwa skojarzenia nie tylko z obrzędem mo-limo Pigmejów, ale i ofiarą z przeciętych zwierząt złożoną przez Abrahama [Rdz 15,9-10]). „Zwierzę jest pośrednikiem między Kwothem a człowiekiem. Z jednej strony ofiara ma rozdzielić człowieka od Kwotha, a z drugiej - ma ich połączyć. W tym kontekście obecność w ofierze wzmacnia więzy pokrewieństwa, scalając przez to całą wspólnotę”¹⁵.

Bydło jest dla wszystkich koczowników darem Boga, który sam często występuje w postaci byka. Dinkowie wierzą, że bydło i dzieci należą do Nhialica i że Nhialic ¹⁵ A. Szafrański, op. cit., s. 41