394 (7)

394 (7)



394 Podstawy nawigaqi morskie)

A7 = *(l2h25m)


(19.11)


gdzie:

k - liczba całkowita.

Opóźnienia syzygijne w różnych częściach świata przedstawiają się następująco:

•    wschodnie wybrzeże Ameryki Południowej i Australii: 12 godzin,

•    zachodnie wybrzeże Ameryki Południowej oraz wschodnie i północne wybrzeża Afryki: 24 godziny,

•    wschodnie wybrzeża Ameryki Północnej, zachodnie, południowe i w-schodnie wybrzeża Azji: 36 godzin,

•    wybrzeża Wielkiej Brytanii, Francji, Półwyspu Arabskiego i Madagaskaru: 48 godzin,

•    wschodnia część Kanału Angielskiego, wybrzeże Holandii oraz północne i południowe wybrzeża Australii: 60 godzin,

•    wybrzeże Niemiec na Morzu Północnym: 72 godziny.

Na zachodnich wybrzeżach Ameryki Południowej i Australii nie zaobserwowano

opóźnień syzygijnych.

19.5. Rodzaje krzywych pływu

Obserwuje się, że pływ, jako cykliczne wahanie poziomu wody, osiąga maksymalny wzrost i minimalny spadek w pobliżu momentów kulminacji Księżyca i Słońca. W większości przypadków spadek i wzrost wysokości poziomu wody następuje dwukrotnie w ciągu doby, rzadziej raz na dobę. Wartości poziomów wysokich i niskich wód są różne, podobnie różnią się momenty występowania tych zjawisk.

Od momentu niskiej wody, wzrost wysokości pływu jest powolny i wartości przyrostów zwiększają się w okolicy połowy skoku, a następnie szybkość wzrostu pływu maleje, aż do wystąpienia wysokiej wody.

Podobnie zachowują się wartości ubytku wysokości poziomu wody w czasie odpływu. Okresy czasu w pobliżu wysokiej i niskiej wody, gdzie poziomy wody się nie zmieniają, nazywane są okresem wody stojącej (stand, slack water).

Okresy pływów

Masy wody otaczające Ziemię podlegają okresowym wahaniom, które zależą od wymiarów lokalnych basenów wodnych. Żaden ocean, jako jeden obszar wodny, nie podlega wahaniom wody jako osobny system, lecz stanowi zespół elementów (basenów), w których odbywają się nieco odmienne, pionowe wahania wody. Stąd należy rozróżnić obszary, gdzie działają odmienne elementy siły wzbudzającej pływy. Wynika to głównie ze zmian układu sil grawitacyjnych Ziemi, Słońca i Księżyca.


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
378 (9) 378 Podstawy nawigacji morskiej Na rysunkach 19.2 i 19.3 pokazane są związki między poziomam
384 (9) 384 Podstawy nawigaqi morskiej cos a-l) [m/fł]<V (19.7) gdzie: R: - promień Ziemi, ntK —
406 (6) 406 Podstawy nawigacji morskiej 9° W Rys. 19.28. Amfidromiczna mapka pływów Morza Północnego
246 (18) 246 Podstawy nawigacji morskiej ___ KDd Rys. 13.11. Granice niebezpieczeństwa wyznaczone
390 (7) 390 Podstawy nawigacji morskiej a) b) Rys. 19.13. Wysoka woda na równiku a) dla deklinacji K
400 (6) 400 Podstawy nawigaqi morskiej fi ORBITA ZIEMI Rys. 19.22. Wptyw fazy Księżyca na wysokość s
404 (7) 404 Podstawy nawigacji morskiej c d tabeli 19 6 1 2 3 3 Indie - Birma do 11 do 7 - Bhaw
414 (6) 414 Podstawy nawigacji morskiej stąd (19.24) h0 = hHH/?(sin 7t) Przykład: Obliczyć wysokość
234 (19) 234 Podstawy nawigacji morskiej południka odniesienia, liczony zgodnie z ruchem wskazówek z
248 (19) 248 Podstawy nawigacji morskiej13.7. Pozycja z dwóch odległości na jeden obiekt Jeżeli nie
272 (13) 272 Podstawy nawigacji morskie]14.8. Podstawowe kierunki i wektory w nawigacji morskiej 1.
274 (15) 274 Podstawy nawigaqi morskiej Rys. 14.20. Znaki poprawek na prąd 5. Elementy żeglugi na
276 (14) 276 Podstawy nawigacji morskiej •    czas przejścia t, •
282 (14) 282 Podstawy nawigacji morskiei Niżej omówione zostaną jedynie te zjawiska, które dotyczą w
284 (15) 284 Podstawy nawigaqi morskiej Faza podejścia do lądu (Landfall) W tej fazie nawigator, dla
286 (13) 286 Podstawy nawigaqi morskiej Rys. 15.7. Typowy przykład określania pozycji radarowych z k
288 (13) 288 Podstawy nawigacji morskie) Błąd wektorowy odległości wynosi: 0=0.01 -Z [m]
290 (13) 290 Podstawy nawigacji morskiej 3)    w czasie ruchu należy śledzić przyjęte
294 (14) 294 Podstawy nawigacji morskiej15.3. Dokładność wskazań radaru do celów nawigacyjnych Wiele

więcej podobnych podstron