34 Ławrientij�ria

Ławrientij Pawłowicz Beria

(1899-1953)

Osobiście odpowiedzialny za śmierć polskich oficerów.

Najbardziej zaufany człowiek Stalina. Byli krajanami, Stalin - Gruzinem, Beria - Abchazem. W szkole byt prymusem. W 1917 roku zostat bolszewikiem i uczestniczył w rewolucji. Do 1938 roku działał w Gruzji, po czym Stalin wezwał go do Moskwy. Do 1953 roku kierował aparatem terroru ZSRR, do 1945 byt też ministrem spraw wewnętrznych, a od 1941 wicepremierem. Po śmierci Stalina usiłował zająć jego miejsce, ale przegrał rozgrywkę z Chruszczowem. Aresztowany za działalność antypaństwową. Rozstrzelano go 23 grudnia 1953.

Był samotnikiem (w dzieciństwie i młodości nikt się z nim nie przyjaźnił), psychopatą i maniakiem seksualnym. Na jego rozkaz porywano z ulic piękne dziewczęta, które gwałcił i posyłał na śmierć lub do łagrów. Lubił osobiście mordować i przyglądać się egzekucjom. Zarazem był pragmatykiem, znacznie zmniejszył terror swojego poprzednika Jeżowa, gdy okazało się, że dezorganizuje to funkcjonowanie państwa, a po śmierci Stalina to on zapoczątkował łagodniejszy kurs, który potem przejął Chruszczów.

Po jego obaleniu wszyscy posiadacze Wielkiej Encyklopedii dostali polecenie wycięcia strony z hasłem „Beria" i wklejenia w to miejsce nowej strony z hasłem „Barentsa morze".

(1899-1953)