Denzin i Lincoln0018

36 Norman K. Denzin, Yvonna S. Lincoln

stwo, emocjonalność, osobista odpowiedzialność, etyka troski, praktyka polityczn wielogłosowe teksty i dialogi z podmiotami badań. W odpowiedzi, pozytywiści i post-pozytywiści twierdzą, że to, co robią, jest po prostu dobrą nauką, wolną od indywidualnych uprzedzeń i subiektywizmu. Jak wspomniano wcześniej, uznają oni postm dernizm i poststrukturalizm za atak na rozum i prawdę.

*

Uwzględnianie indywidualnego punktu widzenia Zarówno jakościowi, jak i ilościo^-badacze zajmują się indywidualnym punktem widzenia. Badacze jakościowi sądź że przez szczegółowy wywiad i obserwację mogą być bliżsi perspektywie działają-* cego. Twierdzą, że badacze ilościowi rzadko są zdolni do zrozumienia perspekt} badanego, ponieważ muszą polegać na odleglejszych, ingerujących, empirycznyc metodach i materiałach. Z kolei wielu badaczy ilościowych ocenia materiały zgromadzone za pomocą metod interpretatywnych jako niewiarygodne, impresjonistyczne i nieobiektywne.

Badanie ograniczeń życia codziennego Badacze jakościowi częściej stają wobec codziennego świata społecznego i jego ograniczeń. Postrzegają oni ten świat w działani i osadzają w nim swoje wyniki. Badacze ilościowi abstrahują od tego świata i rzadk badają go bezpośrednio. Poszukują wiedzy nomotetycznej, wiedzy typu etic, opart na prawdopodobieństwie pochodzącym z badania wielkiej liczby losowo dobranyc przypadków. Tego rodzaju twierdzenia stawiają ich ponad i obok ograniczeń życia c dziennego. Badacze jakościowi z kolei są przywiązani do orientacji typu emic, orientacji idiograficznej, opartej na studiach przypadków, zwracając uwagę na specyfik poszczególnych przypadków.

Zapewnianie bogatych opisów Badacze jakościowi wierzą w wartość bogatych opisó społecznego świata, natomiast badacze ilościowi ze swoim nomotetycznym podejściem, podejściem etic, są mniej zainteresowani takimi szczegółami. Badacze ilościo wi z premedytacją nie są zainteresowani takimi bogatymi opisami, gdyż szczegóły przeszkadzają w procesie budowania generalizacji.

Opisanych pięć punktów pokazuje różnicę między podejściem badaczy jakościowych i ilościowych do różnych stylów badawczych, różnych epistemologii i różnyc’ form reprezentacji. Każda z tych tradycji odwołuje się do odmiennych gatunków każda ma swoją klasykę, swoje ulubione formy reprezentacji, interpretacji, wiaty godności i tekstualnej ewaluacji (zob. Becker 1986, s. 134-135). Badacze jakościow wykorzystują między innymi etnograficzną prozę, historyczną narrację, relacje pisa ne w pierwszej osobie, fotografie, biografie, fabularyzowane „fakty” oraz materia ły biograficzne i autobiograficzne. Badacze ilościowi korzystają z matematycznyc’ modeli, tablic statystycznych oraz wykresów, a piszą z reguły bezosobowo, w trzecie osobie.