488 [1024x768]

KINETYKA CHEMICZNA

3)    następuje wzbudzenie do tak wysokich stanów oscylacyjnych, że dochodzi do osłabienia wiązań;

4)    wzbudzenie prowadzi wprawdzie do osiągnięcia stabilnego stanu, ale wskutek przecinania się krzywych potencjału stanów wzbudzonych możliwe jest przejście do stanu niestabilnego i tym samym do dysocjacji.

Sytuacja taka opisana jest na rys. 6.15.

Prócz tego należy wymienić jeszcze jedną możliwość pierwotnego efektu fotochemicznego, a mianowicie jonizację cząsteczek. Przypadek ten jednak

a)    b)

Rys. 6.15. Możliwości wzajemnego rozmieszczenia krzywych energii potencjalnej dwóch stanów wzbudzonych. Przejścia ze stanu W_x do W₂ mogą prowadzić w obu przypadkach (a i b) do dysocjacji spotyka się raczej podczas napromieniowywania kwantami o bardzo wysokiej energii, zwykle jądrowej (chemia radiacyjna). Ostatnio coraz większe znaczenie w fotochemii przypisuje się stanom tripletowym, jako odpowiedzialnym za aktywną w sensie chemicznym postać cząsteczek.

Kinetyka i mechanizm procesów wygaszania stanów wzbudzonych

Następstwem pierwotnego efektu fotochemicznego nie musi być, jak już powiedziano, przemiana chemiczna. Przede wszystkim należy uwzględnić różne możliwości dezaktywacji stanów wzbudzonych, a więc na drodze fluo-rescencji, fosforcsccncji a także bczpromienistą dezaktywację wskutek zderzeń czy też konwersji wewnętrznej.