50 51 (24)

50 Marta Olcoń-Kubicka

jawia się w świadomości pojedynczych kobiet jako partykularna przypadłość, z czasem okazuje się, że dotyczy on szerszej grupy matek i zaczyna funkcjonować jako powszechniejsze zjawisko. Powstały problem jest następnie definiowany i redefiniowany przez te kobiety, które są szczególnie zainteresowane jego rozwiązaniem.

Indywidualne pytania i wątpliwości

_I_

Ekspresja pojedynczego doświadczenia

_l_

Wymiana informacji i przeżyć

_l_

Poddanie zebranego materiału analizie i refleksji

Wyłonienie się „problemu”

Rysunek 1. Powstawanie internetowego dyskursu macierzyńskiego

5.1. Zarządzanie projektem „dziecko” we wspólnocie projektowej

Liczne macierzyńskie wspólnoty projektowe, znajdujące się na serwisie gazeta.pl, stanowią idealne środowisko dla zarządzania projektem „dziecko”. Gdyby stworzyć model internetowej trajektorii macierzyństwa, wyglądałby on następująco. Początkową fazę realizacji projektu wyznacza etap planowania. Kobiety przygotowujące się do roli matki zaczynają indywidualnie planować zajście w ciążę, w tym celu odwiedzają forum Dla starających się, gdzie poszukują informacji, jakim badaniom powinny się poddać, jakiego rodzaju diety czy zioła stosować, aby zapewnić optymalne warunki poczęcia. Zaczyna się etap zdobywania lub poszerzania wiedzy w zakresie kobiecej fizjologii, przyszłe matki zaczynają się orientować, jakie czynniki mogą mieć wpływ na skuteczność starań.

Wiedza zdobyta dzięki lekturze poszczególnych wątków na forum przyczynia się do przej ścia do kolejnej fazy zarządzania projektem „dziecko”, a mianowicie do etapu kontroli swojego ciała oraz autoanalizy. Kobiety obserwują swoje objawy somatyczne, a następnie wyszukują u siebie symptomy świadczące o dobrej lub złej kondycji organizmu. Korzystają przy tym również ze wspomnianych wcześniej elektronicznych narzędzi pozwalających zarządzać płodnością, Przyszła matka, rozpoznawszy u siebie określone objawy, poszukuje ich wyjaśnienia wśród materiału zgromadzonego na forum, a następnie dokonuje wstępnej autodiagnozy. Ten etap kontroli projektu ma charakter ściśle indywidualny.

Kolejnym etapem jest ekspresja osobistego doświadczenia. Kobieta, powołując się na zaobserwowane u siebie objawy, dzieli się swoimi przypuszczeniami z pozostałymi forumowiczkami. Zadane pytanie lub hipoteza poddawane jest ogólnej dyskusji, w której wypowiadają się osoby mające za sobą podobne doświadczenie lub też zainteresowane tematem. Poddany pod dyskusję problem jest zbiorowo analizowany, pojawiają się wstępne przypuszczenia i diagnozy o różnym stopniu pewności. Kolejne głosy w rozmowie sprawiają, że zaczyna się wyłaniać najbardziej prawdopodobne rozwiązanie problemu. Kobieta uzyskuje przeświadczenie, że zna odpowiedź na nurtujące ją pytanie, sama dokonuje interpretacji, czy też wręcz diagnozy, i wyposażona w tę wiedzę udaje się do lekarza, od którego oczekuje potwierdzenia swoich przypuszczeń. Jeżeli lekarz skieruje ją na odpowiednie badania, po otrzymaniu ich wyników kobieta publikuje je na forum, prosząc o wstępną interpre-lację. Ponieważ do czasu kolejnej, wyznaczonej przez lekarza wizyty może minąć sporo czasu, przyszła matka - chcąc na bieżąco kontrolować swoją sytuację oraz sprawdzić, czy wszystko odbywa się tak, jak powinno - zwraca się do koleżanek z forum, które mają za sobą podobne doświadczenia i potrafią udzielić jej odpowiedzi na pytanie. W tym miejscu kontrola projektu nabiera charakteru społecznego, kobieta ma poczucie, że nie jest zdana sama na siebie, ale że ktoś inny również czuwa nad jej sytuacją.

Po pomyślnym zakończeniu projektu „starania o dziecko” następuje kolejny etap: ciąża i poród, gdzie mechanizm przechodzenia od indywidualnej do społecznej kontroli wygląda w podobny sposób. Sprawdzanie na bieżąco czy wszystko przebiega zgodnie z planem jest łatwiejsze, gdy uczestniczy się w życiu wspólnoty skupionej na forum rówieśniczym. W ramach grupy kobiet, będących na analogicznym etapie ciąży, możliwe jest stałe monitorowanie jej prawidłowego przebiegu u siebie. Publikowanie przez inne matki wyników badań laboratoryjnych, czy też USG, przypomina kobiecie o konieczności ich przeprowadzenia, a także umożliwia porównywanie odpowiednich parametrów.