59 (272)

59 (272)



126    Całki funkcji zespolonych

N (e" + zk'1) (z - 2«')2 - ze*'2(z - 2«) (z — 2i)4

e*1 (tz2 — z — 2xiz — 2t) (*-2 O3

skąd f'( — 2i) = — r-r. Zatem wobec uogólnienia wzoru Cauchy’ego dla n = 1 mamy

Ol

/ (z - 2:)2    27Tt ,    2jri / r\ *2

J U+W ‘TT7( 0 = "if “‘T-

d) Punkt zo = z- leży wewnątrz okręgu C. Zapiszmy zatem obliczaną całkę w postaci

cos z


f cosz dz- [ z J z (z - ir)3 J (z - 7r)‘

c    c

Funkcja /(z) = -jest holomorficzna w pewnym

obszarze jednospójnym £> zawierającym krzywą C (zobacz rysunek). Ponadto

z sin z + cos z


dz.


/'(*) = --/"(*) = -


z2 cos z — 2z sin z — 2 cos z


ir2 - 2


Stąd /"(*) = —^—. Zatem wobec uogólnienia wzoru Cauchy’ego dla n = 2 mamy

cos z



Obliczyć całkę


/


(z2+l)2

O

a)    o promieniu r < 2 i środku w punkcie i;

b)    o promieniu r < 2 i środku w punkcie —i;

c)    o promieniu r > 2 i środku w punkcie i lub — i


, gdzie C jest dodatnio zorientowanym okręgiem:


Rozwiązanie

W dwóch pierwszych przykładach wykorzystamy uogólniony wzór całkowy Cauchy’ego (zobacz Przykład 6.3). Najpierw jednak zauważmy że

(z2 + l)2 = (z + »)2(z “ *)2-

Szósty tydzień- przykłady


127

a) W tym przypadku przyjmujemy zo = i, bo ten punkt leży wewnątrz okręgu C. Wtedy funk-

cja /(z) = -—5-—j jest holomorficzna w pewnym

\z + 0

obszarze jednospójnym D zawierającym krzywą C (zobacz rysunek). Ponadto

/'(*) = "


(Z + .‘)3


skąd f'(i) = — Wykorzystując uogólniony wzór całkowy Cauche’ego dla n = 1 mamy


b) Przyjmujemy zo = — i, bo teraz ten punkt leży wewnątrz okręgu C (zobacz rysunek). Wtedy

funkcja f(z) =    jest holomorficzna w

(z — i)2

pewnym obszarze jednospójnym D zawierającym krzywą C. Mamy też

/'W = -


(z-,)3



skąd /'(i) = Wykorzystując uogólniony wzór całkowy Cauche’ego dla n = 1 otrzymujemy


/    «*«■■= /    dz = 2T,/'(-•) = 2*4 = -f

J (z’ + l)2 J (* + «)2    4    2


c) W tym przypadku oba punkty « oraz —i leżą węwnątrz okręgu C. Niech zatem Cj oraz C2 będą dodatnio zorientowanymi okręgami o środkach odpowiednio i oraz —i i promieniach tak małych, by okręgi te leżały wewnątrz C i miały rozłączne wnętrza (zobacz rysunek). Wtedy


St^w-S^S

C    Cl    Cl


dz


(*2 + ir


(zobacz Wniosek 3.5.6). Korzystając z poprzednich wyników tego przykładu mamy


f dz _ k    f

J (z2 + l)2 "2’ J

Ci    Ci


dz

(*2 + l)2




Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
55 (311) 118    Całki funkcji zespolonych równy argumentowi liczby z (<0) (z dokła
124    Całki funkcji zespolonych ) Mamy J — = [l°g -z] ^ = log(rti) - log# = ln
306 XVI. Całki funkcji wymiernych Rozwiązanie. Zakładamy, że ax + bjtO. Wykonujemy podstawienie ax+b
172 2 342 XVII. Całki funkcji niewymiernych Łatwo obliczyć, że = lnx-+j x2-2x. dx y/x2-2x Mamy więc
2 Funkcje zespolone. literą i. Zauważmy, że (0,1)(0,1) = (—1,0). Zatem i2 możemy utożsamiać z liczbą
ca4 Rozdział 94. Wyznaczyć całki z funkcji niewymiernych: a) 1 lkdx = 1 irdx = 21^T = 21n
Całki odp cz 1 FUNKCJE JEDNEJ ZMIENNEJ CAŁKI NIEOZNACZONE - ODPOWIEDZI Całki nieoznaczone - odpowied
64646 M2 132 Andrzej Zero Mathcad 7.0 x3 2 ydidy Rys 4.97. Obliczanie całki z funkcji kilku zmienny
chądzyński1 32 2. FUNKCJE ZESPOLONE Niech teraz v / 0. Wówczas z (2) i różnowartościowości funkcji
chądzyński9 2. FUNKCJE ZESPOLONE 22 Dla n nieparzystego z (9) dostajemy zaś 7r/v zk = -i tg —, A; -
Dodatek B. Liczby i funkcje zespolone w elektronice. Liczby zespolone mają postać dwuskładnikową
Slajd18 Nowe warunki pracy wymagają nowych form organizacji, dlatego obok dotychczas funkcjonujących
-    wewnętrzne procedury organizacji pracy (funkcjonowania) zespołu - regulamin, -
P5180202 Funkcje zespołu przełączającego 1.    podłączenie każdej elektrody do każdeg
Pochodna funkcji jednej zmiennej (2) «2. / UO/jU Cc 3 ca
str050 (5) 50 1. ELEMENTY TEORII FUNKCJI ZMIENNEJ ZESPOLONEJ Zauważmy teraz, że na O A = Jt mamy z =

więcej podobnych podstron