Moment sił oporu "indukcyjnego" podobnie jak moment sił oporu mechanicznego, powoduje tłumienie ruchu cewki, wypadkowe równanie opisujące jej ruch ma postać:
-Da -f
da
da
R + R dt
9
dt dt
gdzie I oznacza moment bezwładności cewki.
+ * i,
(11.7)
Parametry charakterystyczne galwanometru zwierciadlanego
W położeniu równowagi ( a=const ) równanie (11.7) sprowadza się do wzoru:
i
(11-8)
W przypadku galwanometru zwierciadlanego wygodniej jest odczytywać jego wskazania nie w wartościach kąta skręcenia a , lecz w wartościach wychylenia x plamki świetlnej padającej na odpowiednią skalę umieszczoną w odległości L od zwierciadła (rys. 11.2). Dla niewielkich kątów a można stosować przybliżenie :
2a = tg 2o = . (11.9)
Wobec tego wzór (11.8) można zapisać w postaci:
gdzie Ci oznacza tzw. stałą prądową galwanometru. Odwrotność tej stałej nazywamy czułością prądową galwanometru
Si=1/Ci=2łL/D*
Załóżmy, iż w chwili początkowej (tQ=0) kąt skręcenia cewki galwanometru wynosi aQ oraz że w chwili tej przez galwanometr przestaje płynąć prąd elektryczny. Równanie (11.7) dla i=0 możemy po niewielkich przekształceniach zapisać w postaci:
- m -
dt
2P
da
dt
u a - O ,
gdzie uQ*yD/I galwanometru.
oznacza tzw. częstotliwość drgań własnych
ł2
3 * *0 * ~T!Tr*~r I
9
oznacza współczynnik tłumienia, pQ« £/2I - współczynnik tłu
mienia w warunkach, w których cewka pomiarowa ma rozwarte końce (wówczas występuje tylko moment sił tłumienia mechanicznego Mm, a nie występuje moment mechaniczny sił oporu "indukcyjnego" Mi ) .
Równanie (11.11) jest klasycznym równaniem opisującym drgania harmoniczne tłumione. Jego rozwiązanie należy osobno rozpatrywać w warunkach tzw. słabego (u2 > p2) i silnego (u2 < p2) tłumienia. W pierwszym przypadku rozwiązanie równania (11.11) ma postać:
a = aQe p cos wt, (11.13)
gdzie
oznacza częstotliwość przemiennych skręceń cewki galwanometru, T - okres tych drgań, aQ - skręcenie początkowe.
Ruch cewki w warunkach słabego tłumienia jest ruchem tłumionym pseudookresowym (krzywa 1 na rys. 11.3). Amplituda