58 (219)

RELIGIE CZARNEJ AFRYKI ©WydawnictwoWAM. Kraków 2005

AFRYKA - RÓŻNORODNOŚĆ I JEDNOŚĆ

my się, odpędzić i oddalić od nas chorobę, która zeszła na ziemię!”. Z przytaczanych przez Johna S. Mbitiego modlitw afrykańskich 90% skierowanych jest bezpośrednio do Najwyższej Istoty. Jak stwierdza Mbiti:

Innym aspektem uczestnictwa Boga w historii ludzkiej jest przeświadczenie, że Bóg interweniuje w sprawach ludzkich. Bawenda utrzymują, że Bóg objawia im się od czasu do czasu, zwłaszcza komunikując się z ich wodzem za pomocą grzmotu. Gisu wierzą, źc Bóg przybywa do nich, by uczestniczyć w ich obrzędach obrzezania, a Lugbara mówią, że ingeruje on w ich życie przyczyniając się do zmian społecznych. U Kikuju mówi się potocznie, że chociaż Bóg żyje w niebie, od czasu do czasu przychodzi na ziemię, aby ją skontrolować, udzielić błogosławieństw i wymierzyć karę. Będąc na ziemi przebywa na górze Kenia i na czterech innych świętych górach. Niektórzy Galla opowiadają, że kiedyś Bóg przybył na ziemię i rozmawiał z ludźmi, teraz zaś tylko patrzy na świat poprzez słońce, które według Galla jest Jego okiem²'¹.

Rozwiązanie dylematu odsunięcia Najwyższej Istoty od świata i jednoczesnego w nim uczestnictwa tkwi w rozumieniu istoty bóstwa przez Afrykanów, czy szerzej przez kultury' tradycyjne. Po pierwsze, według Stanisława Piłaszewicza, brak kultu Istoty Najwyższej jest brakiem pozornym. Afrykańczycy uznają ją za ostatnią instancję kontaktując się z nią poprzez pośredników: przodków, duchy przyrody itp. Po drugie, Mbiti, zajmując się pojęciem Boga w kulturach afrykańskich²⁵, stwierdza zaś, że jednoczesna transcendencja *⁴ J. S. Mbiti. Afrykańskie religie.... s. 69.

²⁵ J. S. Mbiti, Concepts of God in AJrica. London 1969.