92 (93)

92 POŁĄCZENIA SZKŁA Z METALEM

bowiem formowanie nagrzanego do odpowiedniej temperatury, a zatem plastycznego szkła.

Na rys. 3-46 przedstawiono pierwszą operację (tzw. centrowanie) wykonywania złącza o małej średnicy, natomiast na rys. 3-47 pokazano

Rys. 3-46. Pierwsza operacja wykonywania cylindrycznego złącza elastycznego, a mianowicie tzw. centrowanie rury szklanej i pierścienia złączowego

Rys. 3^47. Końcowa operacja wykonywania cylindrycznego złącza elastycznego (miedź-szkło), a mianowicie formowanie szkła po przytopieniu rury szklanej do szkła naniesionego na ostrze

operację ostatnią, a mianowicie formowanie szkła za pomocą wdmuchiwanego powietrza do wnętrza rury szklanej.

Istnieje jeszcze inna metoda wykonywania złącza elastycznego miedż--szkło, pozornie najbardziej oczywista, a mianowicie w szkło odpowiednio grubego końca rury szklanej wciska się ostrze pierścienia złączowego, otrzymując w ten sposób pożądane złącze.

Wydaje się jednak, że metoda pierwsza pozwalająca na dokładną kontrolę (w czasie wykonywania złącza) przylegania nałożonej od wewnątrz, a następnie od zewnątrz warstwy szkła oraz umożliwiająca dociśnięcie szkła za pomocą odpowiedniej łopatki, pozwalająca przy tym unikać najmniejszych nawet pęcherzyków powietrza jest najpewniejsza, aczkolwiek wymaga nieco większej wprawy i jest bardziej pracochłonną.

Przykłady wykonywanych złącz pokazano na rys. 3-39 oraz na rys. 3-48 i rys. 3-49.

Pewność wykonania dobrego, tzn. próżnioszczelnego złącza może być nieco zwiększona przez zastosowanie nieco odmiennej technologii. Pierścień złączowy po oczyszczeniu i dokładnym odtłuszczeniu poddaje się