96 POŁĄCZENIA SZKŁA Z METALEM
Dalsze postępowanie przy wykonywaniu złącza przebiega w sposób podobny do sposobu poprzednio opisanego.
Wskutek występującego zjawiska naskórkowości złącza kowarowe nagrzewają się przy wyższych częstotliwościach. Aby temu zapobiec można stosować kowar platerowany metalem o dużej przewodności, np. od strony wewnętrznej warstwą miedzi (o grubości 10 30 m,), a od strony zewnętrznej cieniutką warstewką chromu (o grubości 1 2 ą). W za
kresie częstotliwości 100 -r- 120 MHz uzyskuje się wówczas zwiększenie przewodności około 25-krotne [8].
Przykłady złącz typu tarczowego pokazano na rys. 3-53. Spojenie widocznych na rysunku pierścieni szklanych z tarczą metalową znajdującą się między nimi może być przeprowadzone za pomocą nagrzewania ndukcyjnego.
Cewka wielkiej częstotliwości o średnicy odpowiednio większej od średnicy tarczy metalowej umieszczona jest w ten sposób, że oś syme-
Rys. 3-53. Złącza tarczowe: a) nieelastyczne; b) i c) elastyczne; d) nieelastyczne
trii złącza szkło-metal-szkło pokrywa się z osią cewki cylindrycznej.
Wskutek nagrzania tarczy metalowej do temperatury przynajmniej czerwonego żaru następuje zmięknienie, a następnie stopienie stykających się z metalem części pierścieni szklanych.
Wskutek równoczesnego dociskania pierścieni do tarczy uzyskuje się w rezultacie lekkie rozpłaszczenie spojonych z tarczą części pierścieni szklanych (rys, 3-53). Po odprężeniu całości uzyskuje się próżnioszczel-ne złącze o dostatecznej wytrzymałości mechanicznej.
W celu uniknięcia nadmiernego utlenienia części metalowej złącza stapianie przeprowadza się najczęściej w atmosferze gazu ochronnego, azotu lub dwutlenku węgla.
Ze względu na neutralną atmosferę tarcze metalowe muszą być przed stopieniem poddańe procesowi utlenienia w dokładnie określonych warunkach. W przypadku tarcz wykonanych z miedzi utlenienie wstępne przeprowadza się np. przez pokrycie tarczy miedzianej czteroboranem sodowym Na2B4C>7. W celu uzyskania bardziej równomiernego pokry-