bożena wojtasik doradca zawodu strona� 85

i]

84

i]

84

i

i

ił;.

dzięki jego instrukcjom uczeń wybrał polecany zawód. Jednostka jest bowiem pod wpływem różnych działań i różnych informacji, zatem „można jedynie w przybliżeniu określać rezultaty poradnictwa i próbować jc —na wzór wyników wychowania — odnajdywać w postaci przemian osobowości radzących się osób oraz zmian ich zachowań”⁴⁹.

Wyniki działania doradcy w skali makrospołecznej będą się przejawiały w zmianach w instytucjach (np. poradnia, szkoła) i zmianach w środowisku.

^ A. Kargulów a. op. cir., s. 337.

Rozdział II

MODEL DZIAŁALNOŚCI DORADCY ZAWODU INFORMATORA W SKALI MAKRO- I MIKROSPOŁECZNEJ

Żyjemy w erze informacji — jest ona zasadniczym elementem współczesnego świata. Zdaniem T. Gobana-Klasa w dobie rozwiniętej konkurencji jest ona także najsilniejszą bronią. Kto ma informacje, ma też i władzę. Ale informacja wtedy jest ważna, gdy jest magazynowana, selekcjonowana, przekazywana, zrozumiała i dostępna, bez komunikacji bowiem staje się ona bezużyteczna ¹.

Informację można określić jako: „powiadomienie o czymś, zakomunikowanie czegoś, wiadomość, wskazówkę, pouMejue” ². W tym znaczeniu informacją jest każda wiadomość, znak, zezwolenie, nakaz lub zakaz ³. Takie rozumienie tego terminu, zdaniem K. Lelińskiej, jest najczęściej eksponowano w literaturze, natomiast rzadziej traktuje się informację jako proces, który można nazwać informowaniem⁴.

Traktując relację człowiek—otoczenie jako układ komunikacyjny, można w nim wyróżnić następujące elementy składowe: nadawca, przekaz, odbiorca informacji. Osobę, która udziela informacji, nazywa się informatorem (nadawcą), osobę, która uzysku je informacje — odbiorcą.

Spróbuję teraz przeanalizować literaturę przedmiotu uwzględniając dorobek teorii informacji. Podstawą informacji, jak wspomniałam, jest układ komunikacyjny, którego funkcję mogą spełniać zarówno maszyny, jak i organizm ludzki.

1

T. Goban-Klas, Informacjo: towar, którego brak najbardziej. Polityka. 7 z 17II 1950.

2

‘Słownik języka polskiego, red. M. Szymczak, t. I, Warszawa 1978. s. 788.

3

⁵ Słownik pedagogiki pracy, Ossolineum. Wrocław 1986. s. 94.

4

’ K. L c I i ń s k a. Przygotowanie uczniów do wyboru zawodu metodą zajęć praktycznych, WSiP. Warszawa 1985. s. 34-35.